Ako at ang aking konsensya!

Sometimes in our life we met someone na hindi mo aakalaing magiging kakilala mo.. hahaha.. :) pero take every opportunity na maka-meet ng mga bagong kaibigan... Magkaiba man kayo ng paniniwala sa buhay pero ang mahalaga is nag-ji-jive kayo sa ibang bagay. I have this fequent visitor dito sa blog ko (I know binabasa mo ito.. hehehe...) and dahil medyo busy ako recently kaya hindi ako naka-blog.. talaga namang nag-message pa sa aking friendster para sabihing ang tagal ng updates.. hahaha... :) So yun na.. na-pressure ako.. kaya heto kahit medyo busy ang dragon.. super singit ako sa office.. hehehe.. :) Anyways, yesterday night pagbukas ko ng friendster ko... aba at may message na nman ang mokong.. hahaha.. :) with matching his number pa... [kasi binigay ko din number ko sa kanya... hehehe.. sort of textmate ba.. hahaha]... From 11:00pm ata until 2am nagkukulitan pa kami sa text... hehehe... well, nakakatuwa lang.. though di pa kami nagkikita in person parang feeling ko long lost friend k

Remember noong Elementary at High School ka pa.. sikat ang slambook noon.. :) last week ata ng magpada ang opizmate ko ng mga questions.... heto pilit kong sasagutin.... hehehe... *************************** NAME: Renie SEX: Male HOME: sa pinas or abroad... :) HEIGHT: 5'7 ata... walang pangsukat sa bahay... hehehe EYES: ano yung taas ba ng astigmatism ko or color??? pag color black... pag astigmatism... nsa 100+ ang toric ng left eye tpos ang grade both 300+.. hehehe.... HAIR: Oooopppssss.. below the belt na question... hehehe.. kalbo po ako... FAVORITE TV SHOW: mga reality shows... :) WHAT'S ON YOUR MOUSE PAD?: wait are you going to give me one? kasi wala ako eh... hehehe... FAVORITE BOARD GAME: scrabble na lan para di mahirap... hehehe FAVORITE MAGAZINE: FOLIO.. collection ko ito... hehehe FAVORITE SMELL: kahit ano wag lang pana.. pleaseeee... WORST FEELING IN THE WORLD: ???? ha?????? BEST FEELING IN THE WORLD: secrettttt... hahahaha... basta sa akin na lang ito... hehehe.. F

Sobrang na-pe-pressure ako ngayong mga panahon na ito.. though naka-smile lang ako lagi pero deep inside gusto ko ng tumambling sabay cartwheel... :) bakit nga ba ako na-pe-pressure?? Di ba nga... our company is saving a lot of money kaya they're moving me as Production Support.. Though okay sa akin kasi big opporunity for me.. kaso they're expecting from me so much na sometimes I cannot handle anymore... I'm doing my current job as Change Management tapos heto they're pulling me as Prod Support kaso yng work ko as Change Mngt nasa akin pa din kaya ang hirap i-balance ang oras.. huhuhu... Propeta tlaga ang kailangan dito para tumagal ka.. :( Imagine di naman ako programmer, ni wala nga akong background sa SQL, C, Sybase, Powerbuilder, stored procedures, cron scripting and business process ng buong system at mababaw lang ang alam ko sa UNIX and they're expecting me to learn everything in one month... WOW Teng ang bigat... Eh okay lang sana.. kahit paano pipilitin kon

Last week may bonding ang team namin sa office... Actually di ako kasama.. kasi di naman talaga ako taga team nila.. ewan ko ba talaga kun sino ang boss ko... nakalagay sa company under ako ng C&T pero ang boss ko DDE... hahaha... nakakaubos ng buhok kung i-aanalyze ko pa di ba? basta ang mahalaga sa akin may pera ako every sweldo.. wala akong paki kung anong itawag nila sa akin basta... I need my salary every pay day... pambayad ko ng bahay yan... hahaha... Anyways, nagulat lahat ang mga taga DDE kung bakit di ako kasama sa list... sabi nila ako dapat ang number sa list... hahaha... even yung organizer na-windang kung bakit wala ako... :) So, she asked the boss... and presto.. Renie will be joining them.. :) Sa pizza hut lang kami kumain... though chepangga lang... kasi ba naman dalawang taon na ako sa opiz ngayon lang kami nagkaroon ng ganitong kalokohan... hahaha... Knowing our department isa sa may pinakamalaking politics ito.. minsan nga natatawa ako isang boss ko eh... sa hal

Last Saturday was the HOPE weekend for CFC Singapore... and can you believe that I will be a dancer... hahaha... okay don't raise your eyebrow yet..hindi pa yan ang punch line.. ang punch line is.. BALLET Dance po.. hahaha.. promise... We interpret Lamentation 3... if you don't know what is lamentation.. please kindly get your bible sa aparador... pinublish yan para basahin hindi para dekorasyon kasama ng santo ninong gala... :) just kidding pero totoo... :) Anyways, kinuha ako ni Sister Dada for that part kasi ng makita nya ang video ng HOPE Weekend sa Manila... she tought na ako yung lalaki.. at ng makita ko ag video... hehehe.. nagulat din ako... parang nasabi kong KOYA Ikaw ba ito??? hahaha... kamukha ko po kasi.. pareho kaming kalbo-aklan... :) Okay naman ang result ng sayaw namin kahit that day lang kami nakapag-practice ng tino... :) pero mas masaya ang mga talks about Hope weekend... marami akon natutunan about sa isang community... yung role ko bilang isang miyembro...

I woke-up around 5:30am since we know naman na masyado akong matagal sa CR at magaayos ng sarili.. Though wala naman akong hair para i-dry pero matagal pa din ako... hahaha... :) Wala lang dami ko lang talagang orasyon sa katawan.. hahaha... :) 6:30am na sa bus stop na ako going to office, eh since 1st day.. I need to calculate yung travel time... Grabe... ang dilim-dilim pa habang naghihintay ako ng bus at ang dami-daming tao... :( kaya yun standing ako pag sakay ng bus... good thing pagdating ng Pasir Ris nakaupo na ako... maniniwala ka bang di pa halos nakakatakbo ang bus from that bus stop tulog na tulog ako... hahaha... :) good thing nagising ako sa Seletar.. :) saktong baba na ako para sa next bus going to Yio Chu Kang.. Quater to 8am na ako dumating ng office... ang layo layo ng biyahe... huhuhu... at super antok na antok pa ako... knowing me di ba matakaw ako sa tulog... :( kaya hirap mag-adjust ang body clock ko... good thing Stanley is there kasi may kasama akong matulog ever

Gumising ako ng maaga kasi ako yung kakanta sa simbahan as Cantor, tapos I need to fetch pa si Roan sa Tampines MRT... hehehe.. Grabe umalis ako ng house around 8am... eh since late na kami ni Roan sa St.Anne... we took a cab na lang para mas mabilis... :) After I sang sa Simbahan, I went to CAEC again to meet Sis.Dada for HOPE Weekend... (sorry sister late na ako... masyadong napasarap ang kwentuhan namin ni Roan). At heto nakakatuwa... tama bang pasayawin ako sa HOPE weekend.. hahaha.. :) Katigas-tigas ng katawan ko heto at pasasayawin ako... hehehe... :) After the meeting we moved to Hougang sa bahay nina Bro.Red para sa Household... Eh since di naman pwedeng iwanan itong si Roana kung saan-saan dahil bago pa lang sa SIngapore... kaya yun ikinulong namin sa kwarto while having our household.. Buti pa cya natulog lng ng natulog.. :).. kaya naka-rest cya too the maxx.. Di pa kami nakuntento dun... We went sa Vivo City kasi di pa daw cya nakakarating dun... grabe nakakapagod... sakit n

I moved to Tampines... If Sengkang is one more MRT Station away in last station in North... My new place is one more MRT Station away in last station in East.. hahaha... kaloka... talaga parang gustong-gusto kong mag-stay sa mga liblib na lugar at malayo sa kabihasnan.. hahaha.. :) Pagkabuhat namin ni Romeo ng lahat ng gamit, I just left everything inside my room... I badly need to go back in Sengkang to meet the owner of place there and to surrender my keys and get my remaining balance sa rent ko sa house. We supposed to take bus from Tampines pero when I called the owner of my former house, she's already there so we took a cab going back to Sengkang.. Konting chikka lang kami siguro around 15-20 minutes lang yun tapos I gave her my keys... When I walked down sa labas ng house namin.. Ewan ko bigla akong nalungkot... hehehe.. Siguro ganun lang talaga if you really love your home then all of a sudden aalis ka na... Sobrang nakakalungkot... Pero sabi nga no turning back for every de

It's almost two years I stayed in our humble home in Sengkang together with Hansel. I remember that time ng lumipat kami sa place na yun, both of us were not prepared... Pareho kaming kakikita pa lang ng work and both of were not finacially stable... Hansel really wanted to move na ng bahay that time kasi gagamitin na ata ng owner ang room na currently na inuupahan niya. Ako naman that time, though okay lang kay Ate Myra na mag-stay ako ng sa house nila sa Tiong Bahru hanggat di pa ako nakaka-sweldo pero the thing was darating na kasi yung isang friend nila na mag-stay sa house nila.. Ayaw ko namang maging over crowded ang room niya kaya kahit kapit sa patalim and I know wala akong pera... I joined Hansel in moving in new home... [thanks ate Dette for lending me money that time..] Last 17-March, I officially left our home... I packed everything...and I can't believe to myself... I came to Sengkang with only one laggauage that time [that was two year ago] and now when I left Sen

Super special aang araw na ito for me... after so many years na hindi ko siya nakita, heto at sa Singapore ko pa muli siya matatagapuan.. I remember last time kaming nagkita was 15-February-2005, magkasama kami sa Zambales kasi namatay ang mom ni Ate Donna. We used to fight noong panahong pareho kaming elders ng community namin... hehehe.. hindi naman sa sapakan or kalmutan but sometimes may mga ideas siya na hindi nag-ji-jive sa aking ideas... pero grabe love ko pa din siya kahit anong mangyari... Halos araw-araw kaming may diskusyong dalawa pero in the end we loved eash other. I really hate her everytime na mala-late cya sa usapan namin... Imagine hindi minutes yan late but rather hours... hahaha. tapos siya pa ang may ganang magalit sa akin... hehehe... :) grabe talaga... as in PAMPAM na PAMPAM ang babaeng ito... :) Today, after two year na hindi namin pagkikita... heto at nag meet ulit kami... sinong magaakalang sa Singapore pa kami magkikita... :) Umuwi ako ng pinas pero wala siya

Remember the story of Teddy?? well kung di pa... try to dig my archieves for his story... hehehe.. actually he is my beloved coin bank... and guess what after my two years in Singapore napuno ko siya ng coins... hehehe... Last week, dahil nagaayos nga ako ng aking mga gamit para sa aking paglipat sa Tampines, nakita ko si Teddy sa isang sulok ng cabinet ko.. grabe punong puno ng coins ang mokong... So dahil wala akong ginagawa that time [around 11pm]. I opened him.. wwwhhhhaaaaaaa... yung buong kama ko punong-puno ng pera... hahaha... kung hihiga lang ako dito... siguro ito yung parang palabas sa TV na nakahiga ka sa pera... hehehe.. feeling rich kaso nga lang instead of papers puro tanso.. ang sakit sa likod... hahaha... :) Anyways, noong una super excitd ako sa pag-count sa mga coins... pero grabe... Alas-dos na ng madaling araw at sobrang sakit na ng aking ulo... hindi ko pa natatapos i-seperate ang mga coins.... wwwwhhhhaaaaa... Sa sobrang asar ko... yung mga 5 cents di ko na isina

Last Saturday I went to SITEX [Singapore IT Exhibition] at Suntec City Convention Center together with Stanley, Suzi and Raquel. Actually, after I came from Ctbank Tampines that afternoon saka pa lang kami nagkita-kita nina Stan sa Suntec. Grabe pagpasok ko pa lang sa convention center para na akong nasa loob ng Divisoria... As in, ang dami-daming tao. Halos lahat ng taong lumalabas ng place ay may dala-dalang kahon ng printer, laptop, digicam, SLR Cam, monitor. mp3/4 players at kung anu-ano pang mga high tech gadgets. What we did, hiwa-hiwalay muna kami kasi may kanya-kanya kaming nais bilhin.. Si Stanley - laptop na Dell, Si Raquel - laptop na Sony Vio, si Suzi - hightech gadgets like mp4 hehehe, at ako naman - memory lng ng lumang desktop at external hardisk... :) Maniniwala ka bang di ko halos ma-enjoy ang SITEX... di halos ako makapili ng gusto kong bilhin dahil daming taong nag-iikot.. goodthing walang pickpockets dito.. hehehe.. :) siguro kung meron sa loob ng Sitex. tiba-tiba y

Grabe di talaga ako maka-get over sa washing machine namin sa bahay, as in... Ewan ko asar na asar lang talaga ako sa aming magic washing machine... hahaha.. kaya ang ginagawa ko na lang, ginagawa ko na lang itong joke.. :) O heto ang malufet sa aming latest technology na washing machine... Sinong magsasabing hindi pwedeng pagsabayin ang WASHING at SPIN dry sa washing machine... Tell you guys, in our house it's possible... hehehe.. :) Remember we had this "new" washing machine na hindi marunong mag-spin dry? then we had this "old" washing machine na hindi marunong mag-wash... hehehe.. :) guess what, Hansel fixed yung washing machine na hindi marunong mag-wash ang presto he can SPIN DRY... hahaha... :) So ganito ngayon ang scenario, after mong i-wash sa "new" washing machine ang mga damit, ililipat mo cya sa "old" washing machine para mag-spin dry... O di ba, ang taray ng washing machine namin.. As in TWIN WASHING MACHINE ang drama ng aming ga

Mabilis ako nakauwi from Simei, inihatid ako ni Mutya sa house.. hahaha.. bait bait talaga.. :) Pagdating ko, shower lang ako at knock-out na agad ako... hahaha... as in tulog na tulog ang mokong... Nagising ako past 12nn na at sobrang gutom na gutom ako... Gulat lahat ng kasama ko sa haus kasi akala nila wala ako dun.. hehehe.. :) Rest lang ako for the rest of the day, since aalis na sina Reggie at Vangie sa haus namin sa Sengkang and they're moving to Simei Blk.112 hehehe... kaya tulong lang kami sa kanila. Tapos itong si Joan sabi nya magdadala siya ng mekaniko sa aming washing machine, jusko asa pa kami... wala lang.. kumuha lang ng bayad at konting chikka at yun nag-disappering act na naman... hahaha... Anyways, me and Romeo (I'm not Juliet by the way... hahaha), we met sa tapat ng Blk. namin kasi siya yung kumuha ng taxi for us going to Furama Hotel... So excited kasi I'm wearing my coat.. hahaha... wala lang.. I just want to experience those things at saka to dress-u

Last Friday, we had our overnight at Simei. Actually our plan suppose to be ay dinner lang sa Gluton Bay sa Esplanade tapos ikot lang somewhere sa place na yun. Kaso itong si Rosita (Raquel) mag-isa lang sa house nila kasi ang housemates niya nagpunta lahat ng Bangkok, eh medyo duwag din ang lola kaya we decided na mag-stay na lang sa bahay nila at magluto. Aba sa 7:30 pa lang naka-out na kami ng office... hehehe.. puro mga takas.. kasi kung maiiwan ka pa.. aabutin ka ng hating gabi sa opisina talaga... Since medyo malayo ang Simei sa Yio Chu Kang endless kwentuhan kami sa train... Ako, si Raquel, Lulay, Mutya at Edwin ang nauna sa place. Kaya we need pang mag-grocery... Habang naghahanap kami ng gata kasi magluluto kami ng adobong may gata... akalain mo ba namang maipit ang daliri ko sa paa ng trolley... grabe... as in feeling ko maiihi ako sa sakit... remember yung paa ko naipit sa gym di ba... same na daliri ang naipit ng trolley.. grabeng sakit talaga... Late na kami kumain I think