Ako at ang aking konsensya!

Akala ko noong Sabado tuluyan na akong makakapagpahinga sa bahay... last friday sabi nina Baho di na daw ako papasok ng Sabdo since cancel daw ang cut-over namin... so syempre happy ako.. aba isang buwan na kaming pinapatay dito sa opisina and take note di pa ako nakaka-shopping... hehehe.. knowing me... shopping adict... hehehe... (one reason kung bakit hirap lumipat.. daming abubot kami... hehehe...) Anyways, tumawag si Baho ng Friday na papasok daw ako ng sabado pero evening pa... pero 12 noon tinawagan ako at pinapasok ako ng 2:30.. so kahit masama sa loob, meron ba akong choice... kahit ayaw ko kailangan akong pumasok.. *sigh!* Anyways, akala ko mabilis lang akong makakatakas... i been expecting na 30mins - 1 hour lang at tapos ko na lahat ang cut-over namin... pero jusporsanto... tama bang pagdating ko saka pa lang gagawin ang code... gggrrrr!!!! so ano ang gagawin ko??? eh di nakatunganga sa office... :( Sa madaling salita ang isang oras... inabot po ako ng higit alas-otso ng ga

when was the last time you saw your friend crying? today, i met one of my friend... we're been talking for half an hour already for non-sense things... laughing together.. joking to each other... dumating sa point na i'm asking him about his job... about his application to other company.. he lowered his voice and trying to tell his frustrations.. he mentioned that last time he was scolded by one his client's boss and i saw his eyes getting red already and about to cry but his trying to hold is tears in his eyes... i tried to comfort him as far as I can... i never thought that beyond his being 'kuya' feature/characteristics, there's a child within him looking for someone to comfort him.. He composed and wiped his tears.. and he started to laugh again... trying to pretend that nothing happened... I can understand him... i just listened to him and laugh as well but inside me.. i'm crying as well... and prayed to God to guide him always... Yes it's true tha

After weeks of non-stop work sa office heto at bumalik ang aking buhay... hehehe.. :) Maniniwala ka bang halos di kami natutulog ng ilang linggo... meron kaming work ng 24 hours tapos tulog ka ng 2-3 hours tapos balik ka ng office... tapos pag na-late ka pagagalitan ka pa... WOW.. sobrang kapagod at sobrang nakaka-pressure... bawal kumain, bawal tumayo, at super walang DULL moments.. maya't-maya ring ng ring ang phone at di mo alam kung sino ang uunahin mo... lahat ng email naka-RED... lahat ASAP, URGENT, IMMEDIATELY, PRIORITISE, etc.. etc... jusko kung dati propeta ang kailangan sa office namin.. ngayon super prophet ang kailangan sa opisinang ito... Teka ano nga bang nangyari??? hhmmm... heto, may malaki kaming production cut-over ng system tapos sumabog... hahaha... :) tinamaan lahat ng client natin sa ASPAC... :) kaloka ang office namin ng mga panahon na yun... yung email na dating isang daan isang araw.. ngayon ay umaabot ng 500 at take note ang mga emails at mga 10MB, 5MB...

Grabe na talaga dito sa office namin... saan ka pa.. matapos ng ilang araw na halos patayin ka sa walang tulugan.. (tinalo na namin si Kuya Germs) at heto anong oras na naman?? 2am na pero and2 pa din kami sa office at amoy halimaw na ata ako... :D Good thing nakapag-dinner ako ng masarap na food galing sa Lucky Plaza [Lechon Paksiw, Pepper Beef & Relyenong Bangus] Yum yum... Today nakakailang litro na ata ako ng tubig... promise... sobrang pagod na pagod na ako & the result.. inom ako ng inom ng water.. :) Habang nagkakagulo dito sa upuan ko kasi sa sobrang dami ng problema... heto at paglaklak ko ng tubig... eeekkk... ubos na naman ang laman ng aking thermos... hehehe... so sabi ko kay BAHO: Renie: "I'll go out first... I need some water.." Aba at nagmamaganda talaga itong si BAHO.. sabi ba naman sa akin: Baho:" Can you get water for me?" Aba, tinitigan ko nga... sabay smile... :) sabi ko: NO!!! hahaha... :) tapos sabay lakad palayo.... :D Kaloka... A

Sa mga hindi pa nakakapunta sa Singapore or kahit andito na sa Singapore pero medyo may paka-balahura... hehehe.. ang spitting or yung pag-dura ay lubha pong ipinagbabawal sa bansang ito... Isang tumataginting na 1000 SGD po agad ang ibabayad nyo or katumbos ng humigit kumulang na 30K pesososeseseseseeessssssssssssssssssss... :) Pero okay ba ang law na ito? Heto ang aking nasaksihan kanina habang sakay ako ng taxi pabalik ng office. Pumunta ako ng Lucky Plaza (LP) sa Orchard kasi nga sobrang busy ng nagdaang mga araw... at heto malufet... nagpaalam lang ako sa office na mag-re-remit tapos kailangan ko pang bumalik ulet ng office.. OMG! di na naman po kami tutulog... [FYI... last Friday este Saturday na pala kami nakauwi... 3am tapos I need pumasok ng 7am on the same day... tapos straight until 8am ng Sunday ng walang tulugan... wwhhhhhhhhhhhhaaaaaaaaa... tapos late na ako nakatulog ng Sunday kasi umattend me ng activities ng SFC... hehehe.. :) kaya ngayon heto at bangag pa din ako... :

Grabe na ito mga katoto... mga ka-berks at mga ka-ututang dila... :) Saan ka pa.. today is 07-July-07.. Whaa! so amazing 'mha! Actually di ko alam na 777 today... nabanggit lang ni Stan kahapon 6/7/7... It's once in a lifetime experience daw.. so dapat gumising ng July 7, 2007 ng alas 7 ng umaga with 7 minutes ang 7 seconds.. hehehe.. (Iba talaga ang Instik daming kung anik-anik na natutunang kalokohan... hahaha...) Sabi nila super swerte daw ang araw na ito... Pero sa akin ba? swerte din kya? mananalo kaya ako sa TOTO (Lotto sa Pinas) ngayon? makakabili ba ako ng Zara na damit today na 99.99% OFF? or kahit TODD na sapatos.. or kahit Ted Baker na long sleeves... Pero ewan ko ba kung talagang swerte ang araw na ito... 1.) Umuwi ako sa house ng 3am ng madaling araw.. 2.) Bukas (8/7/7) na yung dedication day namin sa CLP ng SFC di ko pa nagagather yung members namin... para sa presentations.. :( 3.) I-suppose to remit money back sa pinas pero and2 pa ako sa office (8:00pm na) 4.)

Isang linggo na kaming hindi nakakauwi ng maaga.. as in sobrang late na late na... well, di lang naman ako ang hindi nakakauwi ng maaga and most of them as well ganun din ang nangyayari.. kasi me malaki kaming production cut-over this coming weekend at sabado at linggo nasa office ang abang lingkod ninyo... :( Grabe sobrang pressure ngyong mga araw na ito at talagang sumasabog kami nig Malaking Hadlang.. hahaha.. :) my officemates can testify on that... hahaha.. :) kasi ba naman ang kulet-kulet ako... I know bobo ako pero parang mas bobo pa ata yung TL (Team Lead) na yun... sorry pero yun lang naman ay base sa aking sapantaha... :) meron na kamin book sa team namin na ang title: NOWWWWWWWWW.. as in NOW lagi pag nag-utos... pero sorry cya.. wag nya akong gaguhin at wala siyang mahihita sa akin.. hahaha.. lalo kong dine-delay ang projects nya.. hahaha... :) atleast di ko man siya mapatay pero sa trabaho ko lang ako babawi sa kanya... :) bbwwwhhahahahahaha.. (Renie you're getting mean

Cencya na po at late na ang posting ko ng cute na cute naming mga larawan... hehehe... :) Sila po ang aking cute na mga officemates except kay Rodel na kalilipat pa lang ng UOB... :)

Monday pa lang iniisip ko na mag-iimpake na ako ng aking mga gamit para sa bago kong lilipatang bahay. Pero dshil mas mahalaga si NARUTO kesa sa paglipat... hehehe... ipinansantabi ko muna ang mga dapat ayusing gamit... :) Bakit ba ako magaayos pa ng gamit eh konti lng naman ito... :) so inaabot me ng madaling araw sa aking NARUTO marathon.. :) Dumating ang araw ng biyernes... bisperas ng palisan ko sa bahay ni Koya... hayun at nasimula akong mag-impake ng aking mga kung anik-anik...mahina ata ako sa mga voters kaya tuluyan akong nasipa sa bahay ni KOYA... :) Anyways, madaling araw na at sobrang antok na antok na ako di pa din ako nakakatapos mag-impake.. hehehe.. check this photos ng mga kalat ko... :) I managed to finish my packing business around 2am na ata at take note yung sa kabilang kwarto (Darwin) d pa din tapos... hahaha.. :) Saturday morning, sobrang aga kong umalis sa bahay... nag-usap na kasi kami ng papalitan ko sa new home ko na maaga akong punta sa house nila para maka