Ako at ang aking konsensya!

Remember Operation lipat bahay ang mokong ninyong lingkod... guess what!!??? dami ng tumatawag sa akin ngayon... hahaha.. :) hirap talaga ng celebrity... bbwwhhahahaha... :) Anyways, update ko kayo sa house na i-vi-view ko sa Friday.. hehehe.... mas malapit lang sa city ang place at take note: 400 dollars lng per month ang bayad.. kasama na ang TUBIG, KURYENTE at kung anik-anik pa... hehehe... :) at isang bus lang going sa office... hehehe.. (kaso medyo mlyo... pero carry lang... sanay naman me gumising ng maaga eh... hehehe...) Yun muna po... Mukhang may liwanag na naghihintay sa aking paglipat ng house... :)

Well, puspusan ang aking paghahanap ng bahay sa mga araw na ito.. as in kulang na lang galugarin ko ang buong Singapore para makakita ng bahay na kukupkop sa akin ng kahit matagal-tagal na panahon.. yung tipong di ako tsu-tsugiin agad.. hehehe.. Lahat ng pwedeng i-visit na website ginawa ko na... hehehe... tawag dito, tawag doon ang aking drama last saturday... I supposed to window shop pero what I did, i close my door sa room ko at heto para akong call centre... hehehe.. :) bawat telephone number na makita ko sa Internet, mega call ako... kahit babae ang hanap nila sa bahay sige lang.. tawag pa din ako.. hehehe. sasabihin ko TAME naman po ako... harmless at di nangangat.. hahaha.. :) Anyways, last Sunday I managed to view one room at Hougang... sabi sa advertise maganda ang room.. so since okay naman ako sa Hougang kaya nakipag-sched ako sa Agent na magkikita kami... Isinama ko si Romy para may second opinion... hehehe... Nang ma-meet namin ang Agent... dinala na niya kami sa place...

Last night super puyat na naman ako, though di dahil sa Grand Finals ng American Idol kasi alam ko na si Jordin ang mananalo... hehehe.. :) Napuyat na naman ako dahil sa NARUTO... hehehe.. (Okay, isang linggo na akong nagpupuyat sa Naruto.. hehehe... and addicting naman talaga ang kwento nina Saske, Naruto & Sakura).. Well, dahil puyat na naman ang dragon.. so late na ako magising and what a hell... sakit ng leeg... :( May stiff neck po ang lolo nyo.. :( wwwhhhaaa... sobrang sakit... so kahit ayaw kong pumasok kasi nga masakit ang leeg ko, pinilit ko pa ding pumasok.. (ever loyal ba daw ang drama.. hahaha...) Good thing pagdating ko sa bus stop, few minutes lang akong naghintay ng bus going Seletar Airport... hehehe... so dahil puyat.. TULOG at kayat laway mode ako sa biyahe... hehehe.. Pagdating ko sa Seletar... may golay.. daming tao... sabi ko, mukhang makikipagpalit na naman ako ng mukha sa bus.. hahaha.. :) Dumaan ang bus going Woodlands... aba at ilan lang ang sumakay... Grab

It's nice having a lot of friends with different talents kasi matuturuan ka nila sa iba't-ibang bagay... :) May mga kaibigan me sa SFC na magaling sumayaw, though di ako marunong sumayaw they're willing to teach me kahit matigas katawan ko... hehehe... may friend din me na magaling mag-chinese... so interpreter ko ito pagkasama ko... hehehe.. :) at marami pang iba... :) Anyways, my story is about photography.. :) when I was in Philippines... I used to bring my ate's KB10 camera... hehehe... promise.. astig na ito... hehehe.. tapos manual mo itong i-re-rewind.. hehehe... :) at take note if you want maganda ang ma-print na photo... use yung KODAK MAX... :) proven and tested na ito na maganda ang result sa printing... :) When I left Philippines, two years ago... I brought my "first" ever digital camera... katas ito ng pagod at hirap sa citibank sa Makati... hahaha... :) I think worth 11-12K ata yun that time. It's Canon power shot 3.5 mega pixels... hehehe...

after so many years na di ako sinisinok.. heto at bigla akong sininok kanina... grabe ganun pala ang feeling... para akong nauubusan ng hininga... hahaha.. Teka paano nga ba ako sininok?? I watched the encore telecast of little big super star... as in.... ang lufet ng tatlong bata... :) pero yung batangueno ang nanalo.. which is okay din.. he sang yung THE PROMISE ni Martin na may mga falseto pa yun... :) so after the show nagmamadali akong maligo di ba may tinatawag tayong after song syndrome.. yung tipong kakantahin natin yung last song nating nadinig.. and it keeps ringging in your head until na kantahin mo... :) So while nag-sho-shower ako.. I sang the winning song: THE PROMISE... at sa sobrang taas... heto at bigla akong na-choke... hehehe.. ang effect... bigla akong sininok... as in... I can't control my self instead... sinok ako to the maxx... sobrang porma ko pa naman kaso ang lakas ng sinok... hahaha.. nakakawala ng poise... hahaha... :) Punta ako ng CLP sa Holy Trinity C

Have you been in fitness first? I think there's around 500 clubs of fitness first all over the world... hehehe... :) Anyways, if you're not been in fitness first and you just want to see the place.. well, hope this will not happen you too... hehehe... Last Friday, i supposed to play badminton together with my NCS colleagues at Yio Chu Kang stadium kaso I remember I will sleep over kina Reggie & Delfin that day.. so no choice nag-back-out ako sa badminton namin... hehehe... :) So noong pumasok akong frida y sa office I never brought anything na magagamit sa badminton... coz my mind already set on sleep over... Kaso tama bang 5pm Delfin sent me sms may HH (HouseHold) pala sila that day and all their members will sleep over also, so dahil madami na sila no palce for me there kaya sabi ni Poy next time na lang daw... :) Anyways, okay lang.. I decided to go home na lang ng maaga to rest. Eh si Stanley di din siya sumama sa badminton coz he's handling the Primary Support phon

After 5months, naka-move on na ba ako? to be honest, di pa po... :( After we broke-up akala ko hanggang doon lang... we can be friends again... pero things get worst.. di ko na siya nakikita sa simbahan... everyone keep asking me kung asan na siya? musta na siya? nag-away ba kayo? anong nangyari? bakit kyo naghiwalay? Grabe... ang daming tanong na dapat sagutin... minsan nga gusto ko na lang i-record tapos pag may natanong.. i-pa-play ko na lang para di na mahirap magsalita... hehehe... I keep staring at her pix sa mobile ko... di ko pa din dine-delete... wala lang... it reminds me those happy times... yung mga bagay na bigay nya.. I kept wearing pa din... I can still hear her sweet voice... Everytime na dumaraan ako sa tapat ng bahay nila, sinasabi ko sa sarili ko: Dyan siya nakatira... I used to go there just to surprise her at end ako ang masu-surprise kasi andun ang family nya... hahaha... :) I can still remember how she's eager in teaching me Mandarin... like: wo ai ni, peng y

Last May 3 was my two years to be exact in NCS. It's hardly to imagine that I can be able to stay that long in one company for two years... hehehe... maybe this is God's best plan for me and I don't want to be stubborn again for complaining every single day staying in that company.. To be honest, though most of the time my mood swing/s because of my colleagues & boses... hehehe... I can say that I love my Filipino friends here and even some of the indians & chinese as well... :) Anyways, since it's my 2 years... it's time to celebrate, isn't it? hehehe... I don't have plan actually.. knowing me, even i have a lot of aquaintances and friends here in Singapore, I can say that I have limited/few someone I really wanted to hang with... whom I can share my aspirations and dreams... (sorry, I'm a little bit choosy when it comes to someone... hehehe... it doesn't mean GF yung someone.... for me someone is yung makikinig sa'yo at makikikulet sa&#

Last Friday meron akong interview...hehehe... as in... after so many months ko ng nag-apply heto at sa awa ng Diyos may tumawag ulet sa akin... hehehe.. :) Actually noong thursday tumawag ang company, so sabi ko since panghapon ako kaya Friday na lang ako nagpa-interview... :) Noong Friday morning... kuntodo porma ang mokong... I remember Friday ay wash day... hehehe... so questionable pag nakita ako ng mga officemates ko kung bakit ako naka-porma... hehehe... :) Eh, since si Stanley lang naman ang nakakaalam na may panayam ako kaya lagot lagot ako. Anyways, wala akong paki... bakit wala ba akong karapatang pumorma ng friday... hehehe... :) Jusko nasa MRT pa lang going to Raffles Place eh heto at nagkukumulo na ang aking tyan... hehehe... di naman halatang excited ako noh.. hahaha... :) ganito lang po talaga ako pag masyadong excited pati tyan ko excited din... hahaha... :) Bitbit ko ang aking na-print na address ng office with matching map pa ng streedirectory.com. (di promoteion ito

Nowadays, pag dating ng weekend di mo talaga ako makikita sa bahay... yung mga housemates ko nga eh di ko na nakikita.. nagugulat na lang sila na nasa bahay pala ako... hahaha... :) Same scenario ito noong nasa pinas ako.. hahaha.. which I like it.. :) sabi nga ni Rodel: NO DULL MOMENTS... hehehe.. Anyways, last sunday sobrang lagare na naman ang schedule ko... I need to go sa Sengkang kasi kakanta ako sa St.Anne... after that I went sa Holy Trinity Church para naman mag-serve ako sa CLP ng CFC (COuples for Christ). I'm currently an Asst.Discussion Group Leader ng mga Singles dito.. hehehe... (kahit mukhang di ako kapani-paniwala... hahaha..) Bago malayo sa kwento... sobrang exusted na ako matapos ang CLP and I need pang dumaan sa grocery kasi wala na akong food sa bahay... Normally, nag-ba-bus ako sa interchange ng Tampines para mas mura... pero this time I took yung shuttle bus and it cost me $1.30 going sa place namin... pag nag-bus ka 85 cents lang.. pero maglalakad ka ng 15 mi

This last two months, I had a simple prayer to Him: that my family in Philippines (nanay, tatay & Ate Irene) will be able to go to US this coming June or July this year. I remember I sent an sms to my Household brothers in SFC to include my simple prayer in our common prayer time everyday and every sigle day in my prayer time I always pray for it and asking for God's blessing and guidance. One thing I learned in SFC is that: If you're praying to God for something... Be specific for what you're asking to Him. Well, that's what I did... I want my family to fly to US it's either June or July this year... hehehe... Last two weeks ago, the gates of heaven open-up for my prayer petition... :) And I praise God because my family will be moving to US this June... hehehe... Why I'm sharing you this experienced? Simply because, I believe if God answer you're prayers acknowledge Him and give Him praise.. He will be delighted and He's very happy to pour more bles

Last Saturday after almost one year I graduated sa aking CLP (Christian Life Program) sa SFC (Singles For Christ) dito sa Singapore heto at natuloy ang aming pinakakaasam na get-together naming magkakaklase... hehehe... :) To be honest di ko kilala ang aming classmates that time.. imagine sa loob ng 13 weeks na magkakasama kami sa CLP di ko na maremember silang lahat.. hehehe :) ... kilala ko lang yung mga kasama ko sa discussion group namin... hehehe.. pero yung mga gurls di ko kilala... hehehe... di naman ako suplado cute lang... hahaha... (joke lang) anyways, sabi ko nga di ko cla kilala kasi masyadong maraming mababait na babae at konti lang kaming mababait na lalaki sa mundo... hahaha (cge lang Renie buhatin mo ang sarili mong bangko... hahaha). Well, we set our get-together ng 05-May-2007 ang plano kumain sa labas tapos derecho sa bar/disco... hehehe... mahirap palang mag-organize ng isang event... hahaha... :) pag di busy tawag ka ng tawag.. or text ng text... hahaha... :) tapos

Balisa at tila maraming iniisip... Ilang beses mo bang na-view ang profile nya sa friendster? Naka-invinsible ka sa YM at tila nag-aabang sa isang kaaway... yung tipong pagnakita mo siyang online... bigla kang mag-po-pop ng message ng smiley sabay tanong musta ka na? hehehe... tapos sasabihin niya sa'yo na okay naman... bakit mo naitanong... tapos sasabihin mo wala lang, kasi wala kang maisip na maisasagot... May gabing napapanaginipan mo siya... yung kayong dalawa lang together tapos endless kwentuhan... tapos paggising mo sa umaga sasabihin mong panaginip lang pala... manghihinayang ka na sana hinalikan mo na lang siya kahit sa panaginip lang... pero bigla kang mangingiti kasi kahit panaginip naging masaya kayong dalawa sa ilalim ng buwan kasama ang milyon-milyong bituin sa langit. Heto pa.. minsan gusto mo siyang i-text kaso di mo alam ang sasabihin sa kanya.. kung mag-ha-hi ka ba or what... Minsan gusto mo siyang tawagan pero di mo naman alam ang sasabihin mo... yung tipong ang

Here in Singapore isa sa chepanga (cheap) na damit na mabibili mo ay ang mga sumusunod: HANGTEN, BOSSINI, SAMUEL & KEVIN, & GIORDANO. Pero di ibig sabihin na cheap eh pangit.. :) Mura lang talaga sila.. :) Most of the time makakabili ka ng worth $5 dollars na damit sa stall nila.. hehehe.. :) Anyways di damit ang kwento ko... hehehe.. :) Last time bumili ako ng payong sa Hangten since isa sa necessity yun dito sa Singapore... Bakit ka mo??? Aba ito yung bansang sobrang init ng araw sabay uulan ng sobrang lakas.. hehehe.. :) So dapat may dala kalaging payong para handa ka sa ano mang laban... hehehe.. kagaya kahapon... Sobrang lakas ng ulan sa North (sa office namin) tapos pagdating ko sa East (sa bahay)... wwwhhaaa.. di man lang umuulan... eh basang basa pa naman ako... :( pero good thing may payong akong dala... hehehe.. :) Take Note: HANGTEN ang payong ko... :) Okay balik sa kwento... binili ko itong payong na ito sa Tampines last time... eh dahil frustrated na talaga akong m

Yesterday after a month long Bday celebration ni Poy [Delfin] we watched Spiderman 3... :) hehehe... Actually Kuya Arman sms I think 3 weeks ago for early booking of that movie but since I already said my Yes to Delfin i turned-down his invitation... sayang kasi halos yung buong sinehan puro SFC & pinoys.. :) I kept inviting my colleagues here in NCS to join me watching Spiderman this week other than May 1 but all of them already booked their tickets... :( so sad... so sabi ko mukhang di na naman ako makakanuod kasi wala na naman akong kasama... :( Okay lang atlest saving another 9 or 10 dollars... hehehe... 30-Apr party host [Poy] sent me sms.. binook na daw niya ako ng tickets for spiderman kaya sa ayaw at sa gusto ko sumama na ako... hahaha... Since sabi nya matatapos yung party niya ng 5pm may time pa kami to relax... kasi 9:30pm pa ang movie and take note: VIVO City po ang place.. :( ang layo-layo kaya nun... pero sige na nga... (feeling walang pasok the following day.. hehehe