Ako at ang aking konsensya!

Magpapasko na naman. Iba na ang simoy ng hangin sa paligid. Alam ko namang hindi umuulan ng nyebe dito sa kung saan ako nakatira ngayon, pero sa tuwing sasapit ang kapaskuhan nag-iiba ang simoy ng hangin. Ito nga siguro ang hiwaga ng pasko. Ang ngiti ng mga tao sa paligid na kahit hindi naman Kristiyano ay nandoon ang sigla sa kanilang mga mata na paparating na ang pasko. Habang ako ay naka-upo sa isang sulok at minamasdan ang paligid bigla akong natigilan: Kailan ba ako nagpasko kasama ang aking tatay, inay, at mga kapatid? Sa isang iglap bigla akong dinala sa panahon ng aking kamusmusan. Naalala ko pa dati noong bata pa kami na tuwing sasapit ang Disyembre araw-araw kaming nag-ka-karoling ng mga pinsan ko. Iisa-isahin namin ang mga bahay sa aming purok na pawang mga pinsan din naman namin. Hindi mahalaga kung tama o mali sa tono ang pagkanta basta ang importante kakanta kami ng walang humpay hanggang abutan kami ng piso o minsan pagsinusuwerte may limang piso. Uulitin namin ito

Heto na heto na! Alam kong maraming naghihintay ng aking mga kwento kaya ngayon i-try ko ulet magsulat matapos ang ilang dekada. LOL!!! Anyway, ang kwento ko ay hindi tungkol sa burol, ito ay tungkol sa isang Dental Clinic sa Tanauan na itago natin sa pangalang SILVA DENTAL CLINIC sa tapat ng palengke. :D Matapos akong magayos ng dapat kong ayusin sa bayan (Tanauan), sabi ko may time pa akong magpalinis ng ngipin. I remember yung last na naglinis ng ngipin ko sa Tanauan ay nsa loob ng palengke pero pagdating ko sa palengke.. WWWHHHHAAA!!!! nawawala na ang palengke ng Tanauan. hahahahaha.. as in Lost na Lost ako at hindi ko alam kung saan ko hahanapin ang palengke. hahahaha... I think ang mga taga Tanauan mauunawaan nila ako kung bakit di ko na makita ang palengke. hahahaha.. Since hindi ko makita ang palengke at ang dating naglinis ng ngipin ko, so naglakad-lakad ako hanggang makita ko ang SILVA DENTAL CLINIC. I remember this place kasi known ito sa mga taga Tanauan na palini