Ako at ang aking konsensya!

24-June-2006... wwhhaaa.. grabe na ito.. bukas uuwi na ako ng pinas... hahaha.. super excited na ako... hehehe.. after 1 year, 4 months & 5 days babalik na ulit ako sa pinas... i can't imagine makakauwi na ulit ako sa pinas.. hehehe... I missed a lot of things... sobra as in super sobra.. hehehe...kaya excited na ako... supposed to be sa september pa ako uuwi ng pinas pero sabi nga lahat ng bagay nagbabago.. so nagbago ang plano ko.. hehehe... :) kaiba lang dito sa ibang bansa, especially kung wala kang kamag-anak na tulad ko...hehehe.. heto ako nag iimpake mag-isa... unlike noong nasa pinas ako, ilang beses atang binuksan ang bagahe ko kasi timbang dito, timbang doon.. hehehe.. pero this time bahala na ako sa buhay ko... hehehe.. tomorrow will be my flight pero heto walang tao sa haus namin.. hehehe home alone ang mokong... hehehe... Oist di ako nagda-drama, gusto ko lang i-share na sobrang iba pag nasa ibang bansa ka.. :) anyways, december pa lang namimili na ako ng mga pasa

Hallow.. cencya na mga frienship medyo di na ako nakapag-blog recently.. kasi ba naman ilang araw na akong super agang pumasok sa office tapos late na ako nakakauwi.. dami kasing work load this week.. di nga ako makabasa ng email ko that day.. ewan ko ba kay mama (boss ko ito) kung kailan ako uuwi saka naman ako binigyan ng sobrang daming trabaho... [magreklamo ba!! hahaha] anyways, kilala ba ninyo si chona mae banaag? (CMB) I met her dito sa cyber space accidentally... Nakikibasa ako ng blog ng isang kaibigan tapos nabanggit niya ang blog ni CMB, akala ko dati kung ano lang.. so dahil di ako busy sa office that day tiningnan ko... at yun na, super aliw na aliw ako sa kanya... hehehe.. ang galing... sobra.. BOW as in BOW na BOW ako sa kanya.. hehehe... try to visit her sight este site pala.. http://chona.blogspot.com/ kaso under CONSTRUCT pa cya.. hehehe... sabi ko nga sa kanya cge contruct lang ng construct.. hahaha... parang CONTRUCT & CONTRUCT until you SUCCEEDED... Last night,

hayyy.. ewan ko ba... pero naiinis na talaga ako sa friendster... paano ba naman nawala lahat ng aking testimonials... huhuhu... kahit ba sabihin pa nating mga pa-cute na messages lang from my friends yun eh kahit paano nakakataba ng puso... paano na yan wala na lahat ng testi nila sa akin.. :( Dati nawala lahat ng blog ko this time testi ko naman... ano pa kaya ang susunod na mawawala?? aba katakot kung bigla ako na lang ang mawala... paano na ang mundo kung wala ang isang RENIE ARCEGA??? kaya yun malungkot na ako...

Ewan ko ba kung sobrang cute ko lang or talagang isinilang ako para maging Mr. Congeniality ... hehehe... :) kasi halos ng mga nakikilala ko nagiging friendship ko.. hehehe... :) honest to goodness, nakakatuwang isipin na marami kang kaibigan..hehehe... sabi nga sa isang article na nabasa ko: pagnamatay ka at may isa or dalawang matalik mo ng kaibigan ang dumalaw sa iyong burol, napaka-swerte mo na... :) Sa office, most ng mga kasama ko sa room mga Indians (buti na lang apat na kaming pinoy ngayon sa loob ng Project Room 1.. di na ako nagiisang odor absorber.. hehehe). Syempre, what do you expect medyo kakaiba ang amoy sa loob ng room namin, lalo na after office hours pag pinatay ang aircon... My God!! nakakawala ng ulirat! PROMISE.. hehehe.. pero sanayan lang.. ngayon mababango na sila sa akin.. hahaha... (PLASTIC KA RENIE!!! bbwwhahhaha).. Teka, nalilihis tayo sa kwento di yan ang kwento ko ngayon, yung pagiging friendly ko ang ating babalikan... :) Kanina, "medyo" busy ako

Hello people!! naku cencya na at medyo hindi ako nakasulat ng ilang araw.. I supposed to write my artix (article) over the weekend, kaso sobrang pagod na pagod talaga ako that time... I noticed marami ng frequent visitor ang aking blog at marami ng naghihintay ng mga susunod ko ng isusulat.. hehehe.. :) salamat po! Mabuhay po kayo... Guess what I learned new code name again dito sa gapore... hehehe... syempre dapat kwento ko sa inyo para at least updated din kayo.. hehehe.. :) para feeling ninyo andito din kayo... Sabi ko nga sa inyo nag-join ako ng SFC (Singles for Christ) dito sa Singapore... wala lang for the sake na kung anik anik.. hahaha... just kidding.. syempre to become more matured christian ika nga... :) [feeling angel ang mokong..] Most ng member ng SFC dito ay mga pinoy... pero may ibang lahi din like: INDIAN, SINGAPOREAN and sometimes may Indonesian pa... Tayong mga pinoy kahit sabihin pa nating isa tayo sa bansang bihasa sa wikang English, may tinatawag pa din tayong sta

I been thinking kung ano bang isusulat sa blog ko today... to be honest nasa gitna na ako ng ginagawa kong blog, then all of a sudden nawalan ng sense, although lahat ng blog entry ko walang sense pero yun super nonsense talaga... hahaha... Alam mo ang result... yung TITLE ko ngayon ang nangyari sa akin... hahaha.. sumabog ang utak.. KKaaaAAABBOOooOOMMM....hahaha.. heto at nagkalat pa sa sahig... trying to collect every pieces.. hahaha... Anyways... nalungkot naman ako kasi di masyadong maganda ang blog ko ngayon... pero happy ako sa result ng akong BLOG CAMPAIGN.. hahaha. ang taas taas ng "HITS" ko ngayon... hehehe... Now I know, I can be a good marketing person... hehehe... sabi nga ng mga chinese friends ko, use my charms daw lagi, which is my SMILE... hehehe... look at may pix... di ba charming naman ako... hahaha... Yun muna... try ko magsulat bukas kung may something new na mangyari to me... hehehe... ciao ciao... suka mahuli taya... hahaha... :)

Remember noong adolescence years, yung tipong halos malaglag ang underware ng mga girls sa mga lalaking magaling mag baskeball... Tipong papanoorin mo na lang ang iyong crush habang nahuhumaling sa mga magagaling magbasketball mong classmates... :( Samantalang ikaw nasa isang sulok habang naghihintay ng tatakbong player at hihingi ng tubig... haayyy... hirap talagang maging water boy... Tapos makikita mong kinikilig ang crush mo sa hindi naman kagwapuhan pero malupit sa larong basketball... Ewan ko kung ano ang meron sa larong basketball, samantalang soccer ang kilalang laro sa buong mundo... (sounds bitter ba?? hehehe..) Noong Elementary ako, naglalaro din ako ng basketball kasama ng mga pinsan ko... 3 points, 2 points, free throw, dunk (ooppsss bansot pala ako during that time kaya di ako pwede dito... hehehe!!!), foul.. etc... lahat din ng mga terms na yan alam ko... At ang naka-invent ng larong basketball ay si James Naismith. (o yan libre trivia pa.. hehehe..) Dahil sabi ko nga la

Ganito ata ang mentality ng halos OFW: "After few years I will be back sa pinas tapos magatayo ng sariling business." Nakakatuwang isipin na kahit paano ang mga tulad kong OFW may pangarap pang bumalik sa pinas at magtayo ng sariling bussiness. I remember may nasulat before na kung ang bawat pinoy na nagwo-work sa ibayong dagat ay magtayo ng sariling bussiness sa pinas for sure our country will rise, ito yung tinatawag na mga entreprenuer... hehehe... kaso paano kung maraming swapang na tao sa gobyerno... (Ooopsss... do I sound na takot na sa government.. hehehe..) Anyways, I keep thinking kung ano ba ang magandang business na pwedeng itayo sa pinas... Syempre, matinding marketing analysis ang kailangan... may God, ubusan ng buhok ito... syempre dapat i-consider ang location, yung nature ng business, sino ba ang target mong consumer, magkano ang capital, dapat magaling ang marketing arm mo...wwhhhaaa... ang hirap pala.. hehehe... Teka bakit ba ako masyadong atat mag-business

Di ba noong bata pa tayo, tuwang-tuwa ang parents natin pag nag start na tayong magsalita... tapos ng matuto na tayong magsalita at sobrang daldal naman natin, hayun at papagalitan ka ng walang humpay, kasi ang daldal mo daw.. haayyy minsan talaga ang hirap magpalaki ng matanda... hehehe... :) Noong nasa pinas ako, hindi man lang akong natutong magsalita ng ibang dialects like Hiligaynon, Pangagalatok, Ilonggo etc... ewan ko ba parang ang hirap hirap unawaain.. hehehe.. napaka-rare lang ng alam ko... yung "MAPARAS" lang ng kapangpangan ang alam ko.. hehehe... kasi ba naman sa Batangas ako tapos sa Manila ako ng work kaya most of the time English at super non-stop tagalog ang usapan... hehehe.. Nang pumunta ako d2 sa Singapore, astig! Isa ito sa bansang ramdam na ramdam mo ang pagiging multi-cultural... Napaka-visible ng Malays, Indians, at mga Pinoy.. hehehe... Sa loob halos ng isang taon I learned new words... Noon, hindi ko talaga maunawaan ang sinasabi ng mga tao dito even

Isinilang akong tulad ng isang ordinaryong tao, ngunit habang tumatagal napapansin ako ang aking pagbabagong anyo... Dahan-dahan ang aking genes ay nagiging ganap ng iba sa mga nakakarami, ito ang tinatawag na: MUTATION. eekkk!!! teka muna, nasobrahan ata ako ng X-MEN fever ah.. hehehe... magsho-showing na ang Superman Return heto at may hang-over pa ako ng X-Men 3. hehehe.. Maniniwala ka bang may insicurity si cyclops sa sarili nya... promise... maniwala ka sa akin... hehehe... kahit sabihin pa nating super laser ek! ek! ek! ang kanyang mapupungay na mata may itinatagong inggit pa din yan... hehehe.. Hayaan mo ng i-kwento ko ang aking sarili with related kay cylops. :) [ feeling mutant talaga... pero wag ka... mukha namang teenage mutant ninja turtles. hehehe ] Noon laging sinasabi ng mga ate ko na kung manunuod daw ng tv dapat malayo sa screen.. (haller kailan ba kami nagka-TV? high school na ata ako.. hehehe) Anyways, wala man kaming tv nakikinuod ako sa bahay ng pinsan ko... kaya w

Remember noong mga bata pa tayo may mga time na ginagawa natin ang isang bagay na, minsan hindi natin alam kung bakit, pero ang main reason natin, nais nating makita kung ano ang results... Yan ang dulot ng ating malikot na isipan! hehehe.. Ang ikukuwento ko ngayon ay ang kwentong ewan ko ba kung dulot talga ito ng malikot na isipan or talagang isinilang na praning lang ako... hahaha... Grade 5 ako noon, ang pasok namin 7am pero knowing na galing ako sa public school ng bundok ng tralala, 7am-9am maglilinis kayo ng buong school ground... I remember that time, matapos kaming maglinis, kanya-kanya na kaming tapon ng basura... Sa likod ng room namin may damuhan doon na normally may nakataling mga baka or kambing. That moment, ewan ko kung ano ang pumasok sa akin na masamang espiritu at napagdiskitahan ko ang baka na payapang kumakain ng damo... Dali-dali akong pumunta sa garden na maraming bulaklak ng rose at may isang halaman doon na sobrang dami ng tinik, na siguro ang haba ng tinik mga

Last Saturday sobrang busy ako.. as in... gumising ako ng maaga para kumanta sa kasal.. (grabe na ito, wedding singer ang dating ko... hehehe) pero don't worry di naman ako mag-isang kumanta.. marami kami... di kasi uso dito sa singapore, yung tulad sa pinas na kasal na may nagso-solo... hehehe.. dito choir ang kumakanta at take note: hindi love songs ang kinakanta, puro pang-simbahan lang ang kanta... hehehe... kaya di pa din ako tulad ni Adam Sandler ng The Wedding Singer... hehehe... Anyways, after ng kasal I need to attend pa ng SFC presentation... (Ahemm.. I'm a new member ng CFC-SFC Singapore... hehehe) astig... ang kukulit talaga ng mga Singles sabi nga: NOT MARRIED YET! hehehe.. it shows naman di ba.. kaya nga Singles eh... hahaha.. nakatapos ata kami 7pm na... Pero ewan ko ba kung bakit ako inaatake ng SHOPPING mode last saturday... ewan ko parang di ata ako matutulog kung di ako makakapag-shopping... promise.. yun ang feeling ko that day... So I decided na magpunta s

Yesterday... habang kumakain kami ng lunch ng mga ka-berks kong pinoy dito sa office... pinaguusapan namin itong blog ko.. (o d b sikat na ang blog ko d2.. hehehe) Wala lang, all of a sudden may nagsabi na may nahuling dalawang local dito na gumawa ng blog din na may pagka-racism ang dating kaya nakulong or napagmulta ata sila... medyo kinabahan ako kasi balak ko pa naman sumulat ulit tungkol sa mga mannerism ng mga pana. kaso dahil natakot na nga ako kaya nagdadawalang isip tuloy ako... hehehe.. sayang nakakatuwa pa naman ang kanilang mga mannerism... pero ayaw ko ng ikuwento baka makulong ako... hehehe... buti na itong playing safe kaysa naka-safe house ako sa changi prison, ayaw ko pang ma-flor contemplacion.. (sumalangit nawa ang kaluluwa nito) Pero infairness wagi si aling flor, nagkagawa siya ng ingat sa pinas kaso wala na siya, sayang di niya nasaksihan ang kanyang pagkasikat... [naku po wag sana akong dalawin ni aling flor mamayang gabi.. takot ako sa mumo... ]

Likas ata sa ating mga Filipino ang magbigay ng mga code name or bansag sa isang tao. For example nakakita ka ng kalbo (aray!!!) babansagan agad na PIPOY or BEMBOL, pagmataba naman DABYANA or BABOY, pag payat sasabihin naman TINGTING.. haayyy pinoy nga naman, masyadong creative ang ating pagiisip. Dito sa singapore akala ko makakaligtas na ako sa mga code name, code name na iyan... josku mas malala pala dito ang code name. Heto at basahin ang mga code name ng mga tao dito... Una sa listahan ng mga pinoy ay ang mga malalakas ang jutok na mga Indian (promise di ko kinaya ang powers nila... hehehe). Kilala sila sa tawag na PANA dito sa gapore. Pagdating mo dito I'm sure una mong matutunan ang salitang PANA dito... Bakit pana? Remember the song: Indian PANA kakana-kana... hehehe.. iyon yun... dahil para di halatang pinaguusapan sila ng mga pinoy kaya binigyan ng code name.. Pero dahil may mga PANA na friendly yung iba natuklasan na nila na PANA ang tawag sa kanila. Pero knowing mga pin

Today, naghahanap ng macho model ang kumpanya namin para sa marketing campaign.. hehehe.. well, kung sa pinas wala akong guts para mag-pose sa isang ad.. hehehe... :) heto at nag-try ako kanina... hahaha... actually di pa naman confirm kung ok or hindi.. hehehe. wala lang pi-picturan ka lang.. pag naka-pasa ka may mystery gift na naghihintay.. hehehe.. actually dun ako excited sa gift... I'm longing na sana laptop na lang.. hahaha.. carry lang kahit semi-nude ang posing basta libre ang laptop..hahaha.. :) joke joke lang... :) What if nga kung ako ang makuha?? hhmmm.. uuwi ako sa pilipinas na isang print ad model and take note sa singapore pa.. tinalo ko pa si Donita Rose kasi wala naman siyang print ad dito or di kaya si RJ Rosales... grabe ang taas-taas ng dating ko... hahaha... :) My God.. baka di kayanin ng powers ko at salubungin ako ng mga die hard fans ko sa airport... hahaha... :) Magdadala na ako ng maraming PANDA Ballpen para di ako maubusan ng tinta pag nagau-authograp..

Masaya na naman siguro ang mga bata sa aming nayon... Mga habulan, sigawan, at harutan sabay sa saliw ng malakas na buhos na ulan... Naalala ko noong mga bata pa kami, pagsapit ng ganitong panahon kung kailan malakas ang ulan, naguunahan na kaming umuwi sa kani-kanilang barong-barong para magpaalam kina nanay at tatay. Nakakatuwang pagmasdan ang mga hitsura namin habang tumatakbo sa ilalim ng malakas na ulan, pawang mga naka-short at tila walang pakialam sa mundo.. Habulan na tila walang kapaguran. Paglumalaki na ang baha sa bukid, sabay-sabay kaming maglalangoy na tila nasa ilog o sapa. Madumi man ang tubig na kulay tsokolate, wala kaming pakialam ang mahalaga, makaligo kami sa ilalim ng malakas na ulan. Minsan nagpupunta kami sa bukid kung saan pinag-anihan na ito ng bawang... marami pa kasing mga naiiwang mga bawang duon at saka namin ipapadala sa bayan para ibenta... Minsan naman nagpupunta kami sa ibayo para mamulot ng mga nalalaglag na hinog na bunga ng manga. Hayy.. kay sarap ma

Last Thursday 01-June-06, I kept thinking kung ano ba ang aking isusulat sa blog ko kasi ba naman napaka-nonsense ng araw ko... hehehe... walang promotion ng systems so wala akong ginagawa sa office... pag di tumabling eh minsan nag ca-chartwhell.. hehehe... :) Anyways heto ang kwento... dahil bagot na bagot ako sa upuan ko at high na high na ako sa lakas ng jutok ng mga kasama kong pana sa office, iniinvite ko officemates ko na mag-tea break... [take note tea break na at hindi coffee break.. hehehe] Habang kami ay nagkukuwentuhan humantong ang usapan namin sa isang topic na kaylan ay walang mananalo: RELIHIYON... hehehe Si "bayan ng Israel" ay isang Iglesia ni Kristo at si "ligaw na tupa" ay isang Katoliko... (nagtataka kayo bakit yun ang name nila... sabi kc dapat daw discreet kaya may code name sila... hahaha..) O heto na, grabe debateng umaatikabong tungkol sa bibliya, sa panahon ng Israel, tungkol sa tights, ukol sa ministro... ang galing, walang tigil ang kani