Ako at ang aking konsensya!

Have you tried na mag-smile sa someone na di mo kilala.. :) yung tipong when you look at him/her you just smile... hehehe.. :) Well, kung di pa try to read my simple story... Actually it happned to me yesterday at ngayon... :) Dahil maaga na ang pasok ko.. so I badly need na umalis ng house as early as 7:00am (well, 7:00am here ay medyo madilim pa at medyo malamig.. hehehe...) Habang naglalakad ako, I saw this man sa tapat lift (elevator) akmang aalis na siya nang bigla niya akong makita.. He stopped and he looked at me, knowing me.. super smile agad ako... hahaha.. sabi ko, Good morning sabay smile...and guess what he smiled back to me and greet me good morning as well... :) wala lang sobrang nakakataba ng puso... di mo man kilala yung tao pero if you give a simple smile, he/she will smile back to you as well.. Kanina nagmamamdali akong pumasok, may deadlines kasi ako sa end of the month na sobrang daming reports... and nasa 30 pa lang ata ang nagagawa ko... hahaha... semi-pressured n...

Yesterday, after my gym... bumaba ako sa Fernvale to eat my dinner... sobrang miss ko na ang Hokkien Mee (Fried Prawn Noodle).. Grabe sobrang nag-crave ako.. hahaha.. so sabi ko di ako kakain except pag may mag-press ng button para mag-stop ang bus... hehehe... so malayo pa lang sa bus stop at may nag PRESS ng button sa bus... isang pulang ilaw ang aking nakita: BUS STOPPING... hahaha.. so dahil natalo ako sa pustahan sa aking sarili.. bumaba ako sa Fernvale at buong ningning kong kinain ang 4 dollars na Hokkien Mee.. grabe sobrang sarap.. hahaha...with matching green tea pa yan... hahaha.. (d ba di ako matakaw... hehehe...) Within 15 minutes ubos ko na agad ang isang bandehadong noodles... hehehe... and nag-start akong maglakad... sabi ko, lalakarin ko na lang from Fernvale to Anchorvale... siguro kung susukatin ko parang Guadalupe hanggang Crossing... hahaha... actually malayo siya... pero sabi ko tutal marami akong nakain at para ma-burn ko naman lahat ng calories na aking kinain......

Last Sunday I attended ng binyag ng anak ni Gemma yng officemate ko sa NCS kaya nagmamadali akong umalis after naming kumain nina Romy at Hansel sa Kopitiam. Eh since I badly need to drop by sa Plaza Singapura kasi magre-reedem ako ng prize ko sa Creative Technology.. hehehe.. so punta ako sa Dhoby Gaught station... hehehe... Ikot muna ako sa Plaza Singapura hanggang umaakyat ako sa Creative na stall... Ekk.. pagdating ko wala na daw yung prizes.. wwwhhhaaa.. sa February na ulet ang resume... kainis... sayang pa naman isang web cam din yun... hehehe.. :) salamat kina Reggie at Vangie (housemates) for giving the idea kaso na-lost in space ang aking freebie... :( Kesa masira ang araw ko... I decided to walk going to Somerset kasi ng mag-sms ako kay Suzi nasa house pa daw siya at di pa naliligo... eh ayaw ko namang maaga ako sa reception kasi baka isipin nila ang takaw-takaw ko.. (hindi ba??) hehehe... So while walking nakita ko ulet ang aking fave na Ukay-ukay place sa Singapore...hehehe...

hallo.. suri at ngayon lang me naka-blog ulet.. Actually I really wanted to write noong isang araw kaso sobrang dinalaw me ni katam [katam-aran] kaya di ako naaksulat... hehehe... so kaya ngayon ako magsusulat.. hehehe.. wala lang... parang kulang ata ang aking linggo ng walang blog.. hahaha.. :)

Yesterday [Saturday], dahil pinapasok nga ako sa office at wala me ginagawa.. itong indian kong officemate nag chikkahan kaming dalawa... wala lang.. kasi may dala akong FOLIO Magazine (aking collection) tapos tanong siya tungkol sa mga latst trend about fashion.. hehehe.. knowing me.. daming alam na kakikayan sa buhay... hehehe.. sabi ko sa kanya dapat ganito.. dapat ganire.. pagmadadala ka ng damit... how to apply perfumes.. ano yung okay na color ng damit na dapat isuot... dpaat naayon sa skin tone mo.. :) Dahil sa haba ng aming paguusap..umabot yng point tungkol sa mga kinakain niya... :) sabi nya he can eat anything except sa pork, beef, lamb.. etc... pero he can eat chicken.. :) syempre to add curiosity sa kanya... i asked him if he knew how the pig being slaughtered.... hehehe... so syempre di nya alam... hahaha... knowing me galing ako sa bundok of nowhere.. kaya alam ko ang mga bagay na yan... lalo na pagfiesta kami ang pumapatay ng baboy... hehehe... :) To make a story short ...

Heto nasa office ako.. Saturday afternoon... :( haayy.. naiinis talaga ako... to be honest galit talaga ako... since yesterday night... You know what... tawagan ba ako ng officemate ko sabihin sa akin na pumasok daw ako today... :( syempre dahil masungit nga ako.. kaya sinungitan ko siya.. hehehe... Renie: Hello, L#$T#R... what's the problem? L#$T#R: Renie ha!.. Please come to the office tomorrow 3:30pm. Renie: Ha? Why? L#$T#R: Yha, regarding the cut-over tomorrow. Renie: Ha? What cut-over? I already finished everything today right? [Sounds galit na... hehehe] L#$T#R: NO, because we need your help for PCO etc.. Renie: What PCO? I already give everything in email right... Because if I go to the office, I will do nothing.. I will sitting there and do nothing right... L#$T#R: Maybe you could talk with L@! K#ng... Renie: Why do I need to talk to her? I'm just asking you, why do I need to come... Anyways, natapos ang usapan namin.. in the end papasok pa din ako.. hahaha.. ano ba nam...

Last Friday... i checked my wallet and i saw I had couples of dollars na lang ang natitira sa aking wallet... I remember yung isang ATM ko less than 200 dollars na lang din ang laman... hehehe.. :) at anong date ngayon... jusko.. 19-Jan pa lang at naghihingalo na ang aking kaperahan... Yung monthly phone bills ko dumating na.. and it cost me around 50 bucks... :( so sad kasi daming international calls at sms.. huhuhu... Bakit nga ba wala na me pera... kasi ba naman nag pasko kaya... hehehe... a lot of christmas party to attend... at daming gifts... hehehe.. :) sending back money to philippines and off course it's time to shop until I drop.. hahaha... :) Nope!!kidding aside, I save most of my money sa other account ko at syempre I'm paying my small property sa pinas... I just left few hundred bucks in my OCBC account para i can control myself.. knowing me, pag dala ko ang ATM ko... walang pakundangang ikaskas ang card.... hahaha... :) O heto balik tayo sa kwento... dahil wala na...

Dahil may sakit ako kahapon sobrang kyoray ng lolo nyo.. hehehe.. promise masungit talaga ako... nang-aaway nga ako eh.. hehehe.. :) Heto ang pagiging masungit ko: 1.) I sent an email sa officemate ko na local, sabi ko sa kanya kung successful na ba ang UAT or not... and take note in sarcastic way.. hehehe.. with matching naka-CC lahat ang boss... >:) 2.) Tinawagan ako ng collegue ko sa desk ko... sabi ba naman sa akin tawagan ko daw yung Project Manager namin sa Ctbnk kasi di daw nya ma-kontak.. Aba heto ang sagot ko.. (english ito pero gagawin kong tagalog.. hehehe) Renie: Bakit ayaw mong tawagan. Kasi kung tatawagan ko siya, tatawagin pa ulet kita to conference di ba? Opizmate: Tinatawagan ko siya kaso di ko makontak. Renie: Gusto mo ba ng mobile number nya? I can give it to you, if you want... O di ba ang taray ko... hehehe.. sabi nya, wag na lang daw... hehehe... aba "leche" cya... gawin ba akong alila nya... cno cya... hallerrr... mag-toothbrush muna cya bago nya ako...

Today pumasok ako kasi may production cut-over ako today... but I'm not feeling well.. as in... hindi ito joke tulad ng aking dalawang MC before.. hehehe.. :) Well, pag umubo lang naman ako sobrang sakit ng dibdib.. :( sabi nila dry cough daw... I really wanted na umubo ng malakas pero di ko kaya parang mabibiyak ang dibdib ko.. hahaha... kaya kikay na ubo lang ang ginagawa ko..pakonti-konti para di masakit.. hehehe.. :) Siguro blessing in disguise na din ang di pagtuloy ng practice ng music tonight kasi for sure baka di din ako makakanta.. Una malat na ako, pangalawa kumakahol pa akong parang aso.. :) Bahala na si Batman sa amin ni Reggie sa Saturday... eh pareho pa naman kaming may ubo... hahaha.. goodluck.. sana di kami kumahol if ever... hehehe.. :) Buti na lang may gamot si Kuya Paul dito sa office kaya ibinigay nya sa akin.. kaso may drowsiness na effect... wish ko lang di kumayat ang laway ko dito sa office pagnatulog ako... hehehe.. :) Medyo puffy eyes na ako... pumipikit-p...

Sa Singapore kaiba ang weather talaga... kunwari sa umaga sobrang init tapos sa hapon biglang sobrang lakas ng ulan na akala mo signal number 3 na bagyo.. hehehe.. kaya naman ang results it's either tamaan ka ng sipon or ng ubo... hehehe.. :) Since last week masama na ang weather dito.. paiba-iba.. tapos samahan ka pa ng officemate na balahurang walang pakundangan kung umubo as in... Uubo sa harapan mo ng walang takip ang bibig tapos makikigamit pa ng phone mo... ano ang result??? eh di mahawaan ka ng sakit nya... Eh, sa tulad kong di naman lumalaklak ng Vitamin C, eh ang dali-dali kong hawaan ng sakit.. hayyyy *roll eyes* Today, sobrang ayaw ko talagang pumasok... kasi ang kati-kati ng lalamunan ko.. kaso kung kailan naman ako may reason para mag-MC saka naman ako hindi maka-MC... kasi iniisip ko wala naman akong gagawin sa bahay kung matulog at umikot ng umikot sa higaan... hehehe.. so heto ako ngayon sa office at kumakahol na tulad ng isang aso... naku babawi ako sa mga ka-offic...

Malungkot me kanina... Siguro ganun lang talaga ang magiging feelings mo pag someone you love ay nawala na. Pero it doesn't mean na dapat matapos na din ang buhay mo dahil sa ganung pangyayari. After I sang sa 11am mass, sobrang lakas ng ulan... I can't help it but to stay a little bit sa front ng church. Noong umalis naman kasi ako ng house di pa umuulan, though makulimlim na... While waiting na tumila ang ulan... God sent me this cute little angel para di ako mabasa... Lumapit siya sa akin tapos sabi nya kung gusto ko daw sumabay sa kanya, though hesitant ako sumabay na din ako. Payong ay sira as in ang liit-liit na ng tangkay... tapos ang height ng bata hanggang beywang ko lang... I tried na hawakan ang payong niya pero ayaw nya... Grabeng bait ni Lord kasi kahit sobrang pagod na pagod na ang bata para ma-reach nya ako, hindi pa din nya binibitawaan.. Until maka-cross kami ng traffic light saka pa lang nya ina-llow na hawakan ko ang payong... I thank him ng mahiwalay kami sa...

I woke-up this morning with a short sms from my mom in Philippines, she told me that my “kakang Nene” already passed away. [Kakang Nene is my mom’s sister]. I’m trying to collect my thoughts that moment, yesterday when I called my mom, she mentioned that “Kakang Nene” will be going out to the hospital today (Sunday) after her first stroke. I tried to call my mom but she’s not answering her phone then after few minutes my sister Irene, sms also with the same message. I called her but she didn’t want to talk to me because she chokes every time she talks to me. She passed her mobile to “Ate Rosing” the daughter of “Kakang Nene” and I talked to her… I thought I will not cry but tears falling down in my cheeks and I cannot control myself… Me and “Ate Rosing” both crying over the phone… A lot of things running in my mind after I talked to “Ate Rosing”, I’m gonna miss “Kakang Nene” a lot… I love her so much… I used to go to their place everytime I went back to Batangas, though their place is...

First time kong magpo-post ng ganito, pero try ko lang.. hahaha.. Actually dito sa office this past few weeks laging punong-puno ang inbox ko sa mga kababuyang email.. hahaha... Well, sabi ko nga marami na kaming Pinoy dito sa project namin though magkakaiba lang kami ng teams... and maniniwala ka bang pangalawa ako sa pinakabata sa group.. hehehe.. Yung pinakabata si Mutya 26 years old tapos ako 27... hehehe... and most of them are 29-30 plus... tapos may mga asawa na yung iba at yung iba naman ay singles pa din... syempre pag may-asawa ang kausap mo puro kalokohan ang matutunan mo.. hehehe.. :) eh yung mga singles din dito, jusko kadaming itinatagong mga kalokohan.. hahaha... Yesterday habang kumakain kami sa Seafood Resto at puro kalokohan pa din ang pinaguusapan namin... kasi ba naman ang trend ng emails namin puro tungkol dun... hehehe... Pero don't worry, eventhough tungkol sa S#X ang topic at least libreng S#X Educ... hehehe... grabe inosenteng-inosente pala talaga ako sa ba...

Yesterday was Suzi's 2nd year anniversary sa Singapore. Actually I forgot na 2nd year na niya, kaso she sent an email to me and Stan na-greet daw siya ng two years Anniv. sa Singapore... hehehe... Eh since busy ako kahapon di ako masyadong makakulet sa kanilang email... hehehe... hanggang si Stan mag-request ng treat ng Chili Crab kasi daw di pa siya nakakatikim ng crab dito sa Singapore (well for those na di pa nakakrating ng Singapore... Chili & Pepper Crab ang popular food dito... kung sa pinas, BALUT ito.. hehehe..) In short nagoyo ni Stan si Suzi... hehehe.. sumakay sa agos ng ilog si Suzi... hahaha... napagkasunduan na kakain kami ng dinner then kay Suzi ang half ng babayran tapos hati kaming dalawa ni Stan sa other half ng payment... hehehe... Sabi ni Suzi sa No Signboard na lang daw kami kumain kasi malapit sa Geylang yun, kung saan malapit si Suzi (Geylang ito yung Red Light District dito sa Singapore). Sabi ko naman sa may Fernvale na lang kasi masarap din ang Chili C...

Maniniwala ka bang nanapak si Tigger sa Disneyland... hehehe.. kahapon habang nasa bus ako at pauwi ng SengKang, nasa news ang pananapak ni Tigger sa Disneyland... hehehe.. promise... nanapak cya... ewan ko siguro naasar yung mascot sa nagpapa-picture sa kanya.. hehehe.. :) Forget the story ng pananapak.. heto ang mas okay na news... hehehe.. Anyways, pagdating ko sa house andun na si Itay (Hansel).. So mega kwento naman ako sa kanya tungkol kay tigger. Renie: 'Tay kilala mo ba si Tigger? Hansel: Di ba yun ang aso? Hahaha... na-lost talaga ako sa sagot ni Hansel.. hahaha... Heto ang sagot ko.. Renie: Sabi ko tigger di Doggie.. Kaya nga Tigger eh.. ibig sabihin TIGER... hahaha... Sabay tawa ng sobrang lakas... hahaha... cencya na bro.. balahura talaga ako at walang patawad sa mga taong nagkakamali.. hahaha.. at di pa ako nakuntento sa kabalahuraan ko... hahaha.. pagdating ni Vangie habang naglilipit siya ng kinainan... mega kwento ako sa kanya ng tigger story and take note halos ma...

Yesterday end na ng year-end freeze dito sa office kaya simula na naman ng kalbaryo... hehehe... May tatlo akong schedules para sa production kahapon and isang UAT... hehehe... guess what.. sa tatlong production ko... lahat may error... at yung UAT ko may mali din... hahaha... grabe ang sakit sa ulo.. sabay-sabay.. puro problema... grabe mauubos ata ang buhok ko kahapon.. and take note nagagawa pa ako ng training presentations... Imagine ako ang mag-co-conduct ng trainings... bakit di na lang kaya nila tawagan yung taong nag-co-conduct talaga ng training...wwwhhaaa... sakit sa ulo talaga... I called my Team Lead kung lhat ba ng ginagawa ko kailangan ko talagang i-train ang tao dito... jusko walang kurap na sabing.. OO... anak ng pitong gatang.. ang dami-dami kayang process nun... siguro kailangan namin ng dalawang araw para sa training ng systemang ito... well goodluck sa kanila.. papuputukin ko ang noo nila kaiisip... hehehe.. hihiluhin ko sila para tapusin na agad ang training.. haha...

This week I'm so lazy... hehehe.. well, I planned a lot last Friday but as I've said I'm so lazy... I supposed to go to the office last Saturday to finished some works but.. again... I'm lazy.. hahaha... Our choir in St.Anne's Church sang in a wedding 9am last Satuday, but unfortunately i woke 11am.. hehehe... I ate around 12noon for my breakfast and lunch at the same time and guess what I'm alone in our flat... hehehe... hansel went to the office and since Vangie and Reggie (our housemates) still in Philippines that's why I'm alone.. hehehe... I started reading the book I borrowed in the library in our office [Project Management], well it's a nice book and very straight forward about Project Management. I did my own outline so that in the future I have my own reference... hehehe Around 4:00pm... though it's no longer devils hour... I'm so sleepy... hahaha... So I slept... and when I woke again.. Vangie, already here at Singapore.. hahaha.. w...

Napanood mo na ba ang BORAT? hhmmm.. sounds bastos pero bastos talaga ito.. hahaha.. :) Actually di ito sexual part ng lalake... hehehe.. nagkataon lang na ang name ng main character ay si BORAT na nagbuhat sa Kazakztan... Here in Singapore ang rating niya ay R21.. hmmm buti na lang mukha na akong 22 years old kung hindi for sure di ko ito mapapanuod.. hahaha.. *kapal.. hahaha.. Kidding aside, nakakatuwa yung ibang part though yung iba medyo corny... hehehe.. pero kung gusto mong tumawa, please watch this... Last Sunday pa may nag-iinvite sa aking manuod ng Borat kaso medyo busi-busihan school of acting ako kaya di ako nakasama... Then yesterday itong officemate namin super mega chikka galore ng Borat.. yun na-curious kami nina Stanley kaya nood kami.. hehehe.. :) Kasama ko si Raquel also know as Rosita Bareng, Lulay na nagpasikat ng kantang Top of the World, si Stanley ang Filipinong Instik na napapadpad sa Singapore na fave si Jose Mari Chan.. wekekekekkk.. at syempre si Renie yung s...

Kahapon, wala na naman kaming ginagawa sa bahay... hehehe.. syempre bakasyon kaya.. rest galore lang kami sa bahay... Eh, I really wanted na magswimming kaso ang kasama ko sa house nag uumarte na naman.. kesyo malayo daw ang Serangoon Swimming Complex.. kesyo basa ang damit namin pagpunta ng city... haayyy naku, kung ayaw maraming dahilan di ba... hehehe... so kaysa di ako matuloy, pwes iwan sa bahay ang aking kasambahay... hehehe.. Nagpunta akong mag-isa sa Serangoon... Entrance Fee $1.30 lang... hehehe... so this is it.. grabe ang laki-laki ng swimming pool... isa pong Olympic size na swimming pool... hahaha... daig ko pang nagpunta ng Laguna... hahaha.. So dali-dali akong nagpunta ng banyo para magpalit ng damit.. at least masusuot ko na ulet ang aking swimming gear... hehehe.. Ooooppsss di po ako naka-trunks.. wala pa akong guts para magpakita ng TAWEWEETTTT... hahaha.. kaya yung super iksing short lang po... hehehe.. :) at least di masyadong bulgar... hahaha... pero wag ka ang kas...

Grabe ang bilis bilis ng panahon at 2007 na nga... Dati rati sabi nila pagdating ng year 2000 magugunaw na ang mundo pero God is really good because heto pa din tayo at buhay pa at di pa din nagugunaw ang mundo... Well, God was so good to me last year 2006. He blessed me a lot of things that I cannot count in my finger nails kaya di ko na iisa-isahin... hehehe... :) Basta ang alam ko lang, He is great to me... and I know He is so good to you too... Whatever the trials happened or still happening to you right now... TRUST to your God and He will bless you 101%... :) Paano ko nga ba sine-lebrate ang New year kagabi... :) Last year we went sa Esplanade to watch the fireworks display wherein super boring.. hahaha... promise... di siya ang aking ine-expect na new year... hehehe... Pero it's okay.. kasama namin that time parents nina ate Dette at Hansel. Yesterday, I really wanted to watched the fireworks again at Vivo City but due to my prior commitments at St. Anne's Church kaya di...