Ako at ang aking konsensya!

Noong ika 23-Marso sa ganap na  03:18  ng umaga (GMT), niyanig ng isang balita ang Singapore na nagbigay lungkot sa bawat taong naninirahan dito o maging dayuhan man na katulad ko. Ito ang araw na pumanaw ang nagbigay kahulugan sa salitang Kalayaan sa Singapore: ang pagpanaw ni Lee Kuan Yew (LKY). Sa mga hindi nakilala kay LKY, siya ang naging silbing AMA ng mga Singaporean noong panahon na humiwalay ang isla ng Singapore sa Malaysia. Siya ang nagbangon sa Singapore mula sa 3rd world country hanggang maging 1st world country. Kaya ganun na lang ang hinagpis ng bawat tao noong araw na siya ay lumisan. Malungkot si Uncle Eddie (ang aking taxi driver sa loob ng halos apat na taon) noong lunes nang sumakay ako sa kanyang taxi. Bakas sa kanyang boses ang lungkot habang ikinukwento niya ang buhay nila noong panahon na walang-wala ang Singapore kaya ganun na lang ang kanyang respekto kapag pinaguusapan namin si LKY. Hindi ko man tahasang kilala si LKY pero ang kanyang mga nagaw...

Noong bata pa kami wala pa masyadong sasakyan sa bukid kundi kalabaw, baka, kariton, gabay, karitela, at paragos (oh! nose bleed na agad? simula pa lang ng kwento? hahaha!) I'm telling you kung exotic at exotic lang ang paguusapan sobrang exotic ang buhay sa amin noon. Anyway, dati kung gusto namin makakita ng sasakyan tulad ng bus ginagawa naming magpipinsan aakyat sa mataas na puno tapos doon kami maghahanap ng daraaan na bus sa may Calamba. LOL!!! Pag ngayon ko ito iniisip natatawa ako sa sarili ko, para kaming mga tribu na hindi pa naabot ng sibilisasyon. hahaha! Nakakatuwa pa dati kasi unahan kaming makakita ng bus habang nakaupo sa sanga ng puno ng mangga. Oh Di ba mga unggoy lang ang peg? hahaha! Kaya ng makatapos ako ng pagaaral ng High School at nag-moved ako sa Manila para ipagpatuloy ang aking koleyo.. ay neng!! sosyalan na! hahaha!! bonggahan galore.. hahaha! Hindi na basta-basta... ganung level!!! Pero heto ang hitsura ko dati: - naka-polo akong pumapasok sa sch...

Naranasan nyo na bang umattend ng burol sa probinsya? Ay neng kung hindi mo pa na-try I'm telling you gu-gustuhin mo na lang sumama sa sa naka-burol sa dami ng mga bawal.  Noong nakaburol si tatay dito ko nalaman na ang aking kaalaman tungkol sa burol ay WALA!!! as in ZERO!!! BOKYA!! BETLOG!!! Kaya samahan ninyo akong balikan ang BUROL 101 experience ko sa probinsya. Ang mga pamahiin na talagang hindi ko maisip kung bakit! hahaha! 1.) Bawal mauntog ang patay na nasa kabaog. - For example: Galing punerarya ang patay matapos embalsamo at bihisan, tapos ilalagay na sa bahay para sa burol...habang inaayos biglang maba-bump somewhere ang kabaog ng patay. it's a NO NO Policy. Ay jusme, hindi ko maisip kung bakit bawal. Bakit sensitive ang patay? Maselan at baka mabukulan? Me ganun? Kung kailan natigok saka naguumarte? paki explain! 2.) Bawal kumain ng pagkain na gumagapang. - For example: kalabasa, sitaw and alike. Ay! namatayan na nga choosy pa sa pagkain? Kalo...