Lee Kuan Yew (1923-2015)


Noong ika 23-Marso sa ganap na 03:18 ng umaga (GMT), niyanig ng isang balita ang Singapore na nagbigay lungkot sa bawat taong naninirahan dito o maging dayuhan man na katulad ko. Ito ang araw na pumanaw ang nagbigay kahulugan sa salitang Kalayaan sa Singapore: ang pagpanaw ni Lee Kuan Yew (LKY). Sa mga hindi nakilala kay LKY, siya ang naging silbing AMA ng mga Singaporean noong panahon na humiwalay ang isla ng Singapore sa Malaysia. Siya ang nagbangon sa Singapore mula sa 3rd world country hanggang maging 1st world country. Kaya ganun na lang ang hinagpis ng bawat tao noong araw na siya ay lumisan.

Malungkot si Uncle Eddie (ang aking taxi driver sa loob ng halos apat na taon) noong lunes nang sumakay ako sa kanyang taxi. Bakas sa kanyang boses ang lungkot habang ikinukwento niya ang buhay nila noong panahon na walang-wala ang Singapore kaya ganun na lang ang kanyang respekto kapag pinaguusapan namin si LKY. Hindi ko man tahasang kilala si LKY pero ang kanyang mga nagawa sa Singapore ay sapat na para na magbigay galang at pugay sa kanyang kahanga-hangang mga ginawa para maitaguyod ang bansang naging pangalawa ko ng tahanan sa loob ng higit isang dekada.

Noong Miyerkules inilipat ang kanyang labi mula sa Istana (bahay ng Presidente) papunta sa Parliant Bldg (Padang). Habang pinapanuod ko ang video sa telebisyon, hindi ko mapiligan tumayo ang bawat hibla ng aking balahibo dahil mararamdaman mo ang lungkot sa bawat taong naka-pila sa kahabaan ng daan habang binabagtas ng sasakyan na nagdala sa kanya patungo sa Parliant Bldg. Hindi ko maiwasang maitanong sa aking sarili: Kailan kaya maghihinagpis ang bawat Pilipino sa pagkamatay ng kanilang pinuno?  

Simula noong Miyerkules hanggang sa araw na ito patuloy ang pagdagsa ng mga taong pumipila para ibigay ang kanilang huling respekto sa kanilang yamaong AMA. Nakakapanindig balahibo na makita mong higit walong oras pumipila ang ibang tao para lang magbigay ng huling paggalang: maging bata, matanda, babae, lalaki, maging dayuhan man ay pumipila din para ibigay ang huling paggalang at huling sulyap sa kanyang labi.

Hindi man ako nakapila para magbigay ng aking huling sulyap at huling paggalang sa Ama ng bansang kumupkop sa akin; hayaan ninyo na kahit sa pamamagitan ng akdang ito ay maibahagi ko ang aking paggalang sa kanya. 

Para sa kagalang galang na Lee Kuan Yew, ang aking taos pusong pagluluksa at pagdadalamhati sa iyong paglisan. Saludo ako kung paano mo binago ang anyo ng munting isla na ito hanggang tuluyan itong maging isang Leon sa gitna ng kagubatan. Ang iyong nasimulan ay kailan man ay hindi maglalaho sa bawat taong nasaksihan ang iyong kakayahan bilang isang mahusay na pinuno. Ang iyong mga nagawa ay patuloy na pakikinabangan hindi lang ng aming henerasyon ngunit pati na sa mga susunod na panahon. Ngayon na ikaw ay payapa ng namamahinga sa kabilang buhay, dumadalangin ako sa walang hanggang katahimikan ng iyong kaluluwa. 

MAJULAH SINGAPURA!

#lky
#rememberingleekuanyew

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Burol 101

Naranasan nyo na bang umattend ng burol sa probinsya? Ay neng kung hindi mo pa na-try I'm telling you gu-gustuhin mo na lang sumama sa sa naka-burol sa dami ng mga bawal.  Noong nakaburol si tatay dito ko nalaman na ang aking kaalaman tungkol sa burol ay WALA!!! as in ZERO!!! BOKYA!! BETLOG!!! Kaya samahan ninyo akong balikan ang BUROL 101 experience ko sa probinsya. Ang mga pamahiin na talagang hindi ko maisip kung bakit! hahaha! 1.) Bawal mauntog ang patay na nasa kabaog. - For example: Galing punerarya ang patay matapos embalsamo at bihisan, tapos ilalagay na sa bahay para sa burol...habang inaayos biglang maba-bump somewhere ang kabaog ng patay. it's a NO NO Policy. Ay jusme, hindi ko maisip kung bakit bawal. Bakit sensitive ang patay? Maselan at baka mabukulan? Me ganun? Kung kailan natigok saka naguumarte? paki explain! 2.) Bawal kumain ng pagkain na gumagapang. - For example: kalabasa, sitaw and alike. Ay! namatayan na nga choosy pa sa pagkain? Kalo...
Magbasa nang higit pa

EULOGY - Ang huling paalam sa Tatay.

Magandang gabi po sa inyong lahat. Sa mga hindi po nakakakilala sa akin, ako po yung bunsong anak ng tatay na lalaki na nakatira sa Singapore. Sa totoo lamang po, mahirap magsalita sa harapan sa mga oras na ito, siguro marahil ganun po talaga pagdumating ang panahon na naiwan tayo ng mga taong mahalaga sa atin. Nawawalan tayo ng mga sasabihin. Pero ganun pa man, pipilitin kong magbigay ng huling salita para sa tatay mula sa amin ng mga inay, ate vangie, ate ellen, ate pilar at ate irene… kasama ang aming mga asawa at mga anak na maiiwan ng tatay. Dahil mahilig akong gumawa ng mga kwentong buhay sa facebook… siguro magandang gumawa din ako ng kwento para sa tatay. Bibigyan ko ito ng pamagat na: Si Pareng Talino sa mga mata ni Erniebol. Kapag niloloko ko ang tatay at ang inay tawag ko sa kanila ay Pareng Talino at Kumareng Esing at dahil kinalakhan ko din na tawag sa akin ng mga tao dito ay ERNIE kya Ernibol na sabi ng nanay ay Ernibol Pito ang bulbol. hahaha! Title: Si Pareng T...
Magbasa nang higit pa

Pamahiin

Title:Pamahiin Tayong mga Pinoy ang dami-dami nating mga pamahiin na talaga namang mapapaisip ka minsan kung tama ba ito o mali.  Jusme lumaki kmi sa bukid at talaga naman ang mga pamihiin pwede mo ng i-compile at gawing isang libro ng mga hokus-pokus sa sobrang dami.. Alam mo yung mga libro ng mga mangkukulam... parang ganun... pwede mo ng ilagay sa libro sa sobrang dami. Kulang na lang pagumutot ka talagang dapat mayroon na proper timing baka malas ayon sa pamahiin. kaloka!!! hahaha... Pero aminin man natin o hindi ang mga pamahiniin ay isa sa mga naghulma (mold) sa ating pagka-Pilipino. Halina't himay-himayin natin ang ilan sa mga pamahiniin na ating kinalakihan... 1.) Iwasan ng babaeng buntis na umupo sa pintuan o hagdanan dahil mahihirapan daw ito kapag manganganak. Komento: Jusme eh kung di ka talaga naglalakad-lakad at paupo-upo ka lang sa hagdaanan eh talaga namang mahihirapan kang manganak... kaloka!!! galaw-galaw neng!!! wag kang tamad ha! yan ba ang itutur...
Magbasa nang higit pa