In loving memory of Chacha
In my past posts... I've mentioned Chacha... Pero sino nga ba si Chacha sa buhay namin...
I remember noong una siyang dumating sa buhay namin... isang tutang bilog na bilog... and I think ilang linggo pa lang siya that time... napulot siya ng brother in law na dating bf ng ate ko sa Pampanga kung saan siya nag-wo-work... He mentioned na anak siya noong aso na pakalat-kalat malapit sa place nila...
Kakaiba si Chacha sa mga naging aso namin... bukod sa mukha siyang tigre... wala siyang buntot... pero kahit mukha siyang tigre... sobrang lambing ng asong ito... as in malandi...
Isang linggo namin siyang ampon sa loob ng room namin sa Cubao kasi dinala siya sa amin ay Monday and weekend pa kami uuwi ng Batangas so we need to took care of her... noon di pa cya kumakain ng kain... more on milk kaya bumibili pa kami ng gatas for her... =)
We named her Chacha kasi it was the time ng palabas ni Bong Navarro at Marissa sa ABS-CBN ng mapulot cya... and since I really like yung palabas na yun kaya ipinangalan ko sa kanya ay Chacha based sa character ni Marissa na asawa ni Bong sa sitcom then later on when we had another dog pinangalanan namin cyang Hercules based naman sa charater ni Bong...
Anyways, noong inuwi ko cya sa Batangas... sakay kami sa Tritran sa Kamuning... nakalagay lang siya sa kahon at meron pa cyang malaking damit para di siya lamigin... syempre meron cyang dede... =) kaso nsa Camp Crame pa lang kami.. gininaw na siya ang she wanted na matulog not sa kahon but sa aking lap.... wwwhhhhhaaaa... as in dun nya gusto matulog tapos gusto nya me dede pa cya... hahaha... as in super messy ko that time imagine basa ang aking pants sa tapat mismo ng...hhmmm.. hahaha... tapos puro gatas pa... hahaha... =) anyways... people can understand naman kasi meron akong doggie dog...
Our mom loved Chacha so much... as in... pampered na pampered sa amin ito... every week cya naliligo compared sa mga aso sa kapitbahay na walang liguan for their entire life... :D
I remember noong unang magdalaga itong si Chacha...syempre maraming mga boys na dog ang gusto maka-score sa kanya and my mom really hate it kasi pagnabuntis daw si Chacha magiging matapang na ito... hehehe (di ba ganun ang inahing aso... matapang pag nanganak... hehehe..) Anyways, what my mom did... ikinukulong niya si Chacha sa CR and ang ironic alam ng mga aso kung asan si Chacha... hahaha... pero syempre di sila makakapasok dun... hehehe... si Chacha.. tahimik lang... natutulog lang cya dun maghapon... Pero syempre dumating din ang time na di nakaligtas si Chacha sa kamay ng mga boylets... yun kahit sa kalsada me nakababa sa kanya... hahaha...
Since naiwan si nanay sa batangas at si tatay naman ay bc sa tong-its... si Chacha yung kanang kamay ng inay... pagwala ang inay sa bahay... wala din si Chacha... kasama lagi ni nanay sa bukid... andun lang siya nakahiga at naghihintay sa paguwi ni nanay... minsan alam na ni Chacha na it's time to go home and she can't stay sa isang place... umunngot yun at minsan dadamhan ka niya sa likod para sabihin.. Hey... it's to go home... :D Bibo ang hitad... :D
Noong umalis sina nanay sa pinas as in wala ng magaalaga sa kanila... we asked our Tiya to look for them ni Hercules... then noong bumalik kmi sa pinas last February... after so many months na di niya nakita ang mga inay at ako ilang taon din... grabe... kilala pa din nya kami... sabi ng Tiya ko... noong mga unang buwan daw... Chacha always went sa bukid tpos waiting for my mom... as in ganun siya ka-loyal... :(
Last week I called nanay... she mentioned na me sakit daw si Chacha... ayaw daw kumain... pinatingnan na sa vet pero wala naman makitang sakit... then yesterday ng kausap ko ang ate ko... she mentioned na namatay na daw si Chacha noong isang araw... All of a sudden na iyak ako... ewan ko... hindi naman tao si Chacha pero meron siyang feelings like us... sobrang lambing... makulet din cya... hhhaayyyyyyy... Chacha.. wherever you are right now... I don't know whether kung merong souls ang mga dog... pero kung meron man... I hope sa langit ang bagsak mo... and sana makita kita ulet soon... thanks for more than 10 years sa family namin... truly your presence was a great blessings especially to nanay... I know she will never forget you... I always tell you this pag magkasama tyo... I love you tapos kiss pa kita di ba??? ---SAD MODE---
I remember noong una siyang dumating sa buhay namin... isang tutang bilog na bilog... and I think ilang linggo pa lang siya that time... napulot siya ng brother in law na dating bf ng ate ko sa Pampanga kung saan siya nag-wo-work... He mentioned na anak siya noong aso na pakalat-kalat malapit sa place nila...
Kakaiba si Chacha sa mga naging aso namin... bukod sa mukha siyang tigre... wala siyang buntot... pero kahit mukha siyang tigre... sobrang lambing ng asong ito... as in malandi...
Isang linggo namin siyang ampon sa loob ng room namin sa Cubao kasi dinala siya sa amin ay Monday and weekend pa kami uuwi ng Batangas so we need to took care of her... noon di pa cya kumakain ng kain... more on milk kaya bumibili pa kami ng gatas for her... =)
We named her Chacha kasi it was the time ng palabas ni Bong Navarro at Marissa sa ABS-CBN ng mapulot cya... and since I really like yung palabas na yun kaya ipinangalan ko sa kanya ay Chacha based sa character ni Marissa na asawa ni Bong sa sitcom then later on when we had another dog pinangalanan namin cyang Hercules based naman sa charater ni Bong...
Anyways, noong inuwi ko cya sa Batangas... sakay kami sa Tritran sa Kamuning... nakalagay lang siya sa kahon at meron pa cyang malaking damit para di siya lamigin... syempre meron cyang dede... =) kaso nsa Camp Crame pa lang kami.. gininaw na siya ang she wanted na matulog not sa kahon but sa aking lap.... wwwhhhhhaaaa... as in dun nya gusto matulog tapos gusto nya me dede pa cya... hahaha... as in super messy ko that time imagine basa ang aking pants sa tapat mismo ng...hhmmm.. hahaha... tapos puro gatas pa... hahaha... =) anyways... people can understand naman kasi meron akong doggie dog...
Our mom loved Chacha so much... as in... pampered na pampered sa amin ito... every week cya naliligo compared sa mga aso sa kapitbahay na walang liguan for their entire life... :D
I remember noong unang magdalaga itong si Chacha...syempre maraming mga boys na dog ang gusto maka-score sa kanya and my mom really hate it kasi pagnabuntis daw si Chacha magiging matapang na ito... hehehe (di ba ganun ang inahing aso... matapang pag nanganak... hehehe..) Anyways, what my mom did... ikinukulong niya si Chacha sa CR and ang ironic alam ng mga aso kung asan si Chacha... hahaha... pero syempre di sila makakapasok dun... hehehe... si Chacha.. tahimik lang... natutulog lang cya dun maghapon... Pero syempre dumating din ang time na di nakaligtas si Chacha sa kamay ng mga boylets... yun kahit sa kalsada me nakababa sa kanya... hahaha...
Since naiwan si nanay sa batangas at si tatay naman ay bc sa tong-its... si Chacha yung kanang kamay ng inay... pagwala ang inay sa bahay... wala din si Chacha... kasama lagi ni nanay sa bukid... andun lang siya nakahiga at naghihintay sa paguwi ni nanay... minsan alam na ni Chacha na it's time to go home and she can't stay sa isang place... umunngot yun at minsan dadamhan ka niya sa likod para sabihin.. Hey... it's to go home... :D Bibo ang hitad... :D
Noong umalis sina nanay sa pinas as in wala ng magaalaga sa kanila... we asked our Tiya to look for them ni Hercules... then noong bumalik kmi sa pinas last February... after so many months na di niya nakita ang mga inay at ako ilang taon din... grabe... kilala pa din nya kami... sabi ng Tiya ko... noong mga unang buwan daw... Chacha always went sa bukid tpos waiting for my mom... as in ganun siya ka-loyal... :(
Last week I called nanay... she mentioned na me sakit daw si Chacha... ayaw daw kumain... pinatingnan na sa vet pero wala naman makitang sakit... then yesterday ng kausap ko ang ate ko... she mentioned na namatay na daw si Chacha noong isang araw... All of a sudden na iyak ako... ewan ko... hindi naman tao si Chacha pero meron siyang feelings like us... sobrang lambing... makulet din cya... hhhaayyyyyyy... Chacha.. wherever you are right now... I don't know whether kung merong souls ang mga dog... pero kung meron man... I hope sa langit ang bagsak mo... and sana makita kita ulet soon... thanks for more than 10 years sa family namin... truly your presence was a great blessings especially to nanay... I know she will never forget you... I always tell you this pag magkasama tyo... I love you tapos kiss pa kita di ba??? ---SAD MODE---
Mga Komento