My Soul Finds Rest...

Bago ko simulan ang aking blog I would like to say SORRY Romy... hehehe... kasi tumakas ako last sunday at di ako nakakanta sa simbahan... :)

O heto na ang kwento... Noong saturday I attended the PA (Prayer Assembly) ng SFC Singapore, while having our fellowship nabanggit ni Reggie na tuloy na ang akyat nila ng bundok. Tinanong niya ako kung gusto ko daw sumama.. Syempre ako naman OO agad ang sagot... hehehe... Eh since may isang slot ang nabakante tinanong niya si sis.Raya kung pwede daw akong sumama.. Good thing pumayag sila... Actually ang bilis-bilis, I decided on the spot.. It was 6pm and ang alis from Singapore going to Malaysia was 11pm.. :) We attended pa ng mass that day so 7pm na natapos, after that nag-bus lang kami ni Romy pauwi... We supposed to eat sa labas ni Romy kaso dahil late na ako kailangan ko pang mag-impake ng gamit kaya sabi ko TAPAO (take out) na lang kami... Di ko masabi kay Romy na kaya ako nagmamadali dahil aakyat ako ng bundok and they need me sa sunday para kumanta dahil confirmation sa St. Anne (sorry talaga I know maraming kakantahin that time.. hehehe...)

Well, noong nag-OO ako kay Reggie na sasama ako sa pag-akyat I prayed to be honest, sabi ko kay Lord na I wanted to sing but I wanted to go sa bundok also... :) Sabi ko sa kanya di ko i-ju-justify ang sarili ko but one reason why i really wanted to climb is that I want to see the goodness of His creation through the beauty of nature... :)

Well, dumating ako sa house 8:30pm nag-impake pa ako ng mga damit tapos kain ng dinner... From Sengkang nag-taxi na lang ako going to Woodlands since andun na silang lahat... hehehe... :) [actually wala akong idea kung sino ang mga kasama ko... hehehe]

Pagdating ko sa Woodlands.. yun dun ko nakita ang makakasama ko... :) ang mga SFC din.. hehehe.. kaso limited lang ang kasama... (Thank you kuya Reggie talaga sa pag-ivite... hehehe...)

First stop namin sa Immigration office ng Singapore at doon namin na-meet yung iba naming makakasamang Chinese... :) Akala ko noong una kami lang (16 SFC together si nanay ni Kuya Almin at si Jon) pero I'm wrong, ang dami pala namin... hehehe.. :) From Singapore Immigration instead na sumakay kami ng bus going Johor Bahru Malaysia, tama bang walk ang drama namin... hahaha.. pero ang saya... kasi ang dami-dami naming naglalakad... First time kong lakarin ang dalawang bansa...para lang akong naglalakad sa Guadalupe sa Makati... hehehe.. :)

Past 11:30pm na nang makasakay kami ng bus going sa Gunung Datuk (tama ba akong place???) and take note 5hours ang biyahe... hehehe.. :) Sa loob pa lang ng bus grabeng ingay namin (sorry sa mga chinese naming kasama kasi sobrang ingay talaga)... Noong una carry pa namin ang lamig ng bus, aba while getting late na... sobra nag-shi-shiver na ako sa sobrang lamig... sabi ko nga kay kuya Delfin akapin na niya ako... hahaha... Totoo.. sobrang lamig talaga... as in... at dahil sa sobrang lamig di ako matulog... so ano ang dapat gawin pag di matulog??? Well, gisingin ang mga tulog... hahaha... sorry maingay ako sa loob ng bus kasi wala na akong makausap puro tulog na... Buti na lang kami ni delfin di natulog... hehehe...

Around 2am na ata yun as in pawala na ang ULIRAT ko sa tulog tama bang tumigil ang bus at buksan ang lahat ng ilaw... kasi kakain.. ggrrrrr... so what do you expect yung aking pagtulog naudlot pa... grabe talaga... after 1 hour, matapos kumain ang mga chinese umalis din kami sa place... Someone suggest na kung pwedeng ibaba ang aircon level... aba ang sagot lang... OFF or ON... hahaha... so meaning di pwedeng pahinaan... hahaha.. astig... so dahil sobrang lamig at nagising na ako... di na ulit ako natulog...

Di ko alam kung Malaysian ang aming driver kasi ba naman maniniwala ka bang 3 or 4 times ata kaming naligaw... hahaha...

3am na ata ng patayin ang aircon... so noong una carry pa kasi malamig pa sa loob... aba habang tumatagal.. grabe ang init na... hahaha... :) So di na naman matulog... :(

Noong malapit na kami sa place may nakita akong something sa harapan ng aming bus.. so tumayo ako... aba at yung mga chinese din pala gising... hahaha... gulat lahat sila kung ano daw yun... Aba tama bang mag-maganda si Uncle Jorge at sabihing RHINO daw... so ang mga bobita naman eh amaze na amaze... hahaha.. Jusko ng makita ko... BAKA po mga kapatid at COW po yun sa English.. may kasama lang silang kalabaw na ang English at CARABAO... hahaha... :) grabe... tawa lang me sa likod... :)

Yun na at sa awa ng Diyos nakaraming kami sa bundok ng tralala... :) 5am na ata at wala pa akong tulog... :) at wala na din akong balak matulog kasi sasakit lang ang ulo ko.

We decided to go down na lang ng bus since ang kain namin at 7am tapos ang akyat namin ay 8am...

Grabe ang lamig sa labas... yun kantahang umaatikabong lang at sayawan lang kami dun... :) Astig ang bato sa labas... sarap higaan... sabi nila yun daw ang BATO ni DING... hahaha.. :)

Noong morning din na yun ko lang nakita ang mga hitsura ng mga chinese naming kasama since noong gabi di ko sila makita dahil madilim na sa bus...

Well, mawawala ba ang picture taker para may remember??? no, no, no.. kaya heto kaming lahat.. together with Chinese people.. hehehe... :) dami namin noh... :)

Akala ko si Nanay maiiwan lang sa bus at hintayin kami... grabe astig... :) ang lupet talaga... BOW ako kay nanay, she really can climb the mountain... :) Sobrang hirap pero grabe kayang-kaya niya...

Dahil kami ang pinakamaraming delegates sa mga umakyat.. kaya kami ang pinakahuli since most of us fist time na aakyat kaya mabagal kami... hehehe... Wo para mawala ang pagkabagot at pagod... SING and SING and SING and endless SING kami... hahaha... :) mapa-AEGIS sige lang ang birit... kahit pagod na pagod.. birit lang ng birit... :)

Teka sino nga ba ang sinipsip ang dugo ng LUNATIC este LYMPHATIC (ayyy di ko sure kung tama ang spelling ko ha.. pero sounds ganun... hehehe) Anyways, nakita ko may parang dumi sa paa ni Reggie dahil pataas kami eh nasa likod niya ako... pagtanggal ko.. yiikkesss.. may DUGO... :)

Noong una maingay pa si Je at Gabs... aba habang tumataggal tumatahimik ang tao sa likod namin... hehehe... So yun pagod na sina Je at Gabs at di na maka-kanta... :) Pero teka sino nga ba ang hindi na tulog sa bus??? Di ba kami ni Delfin? Bakit kami pa ang maingay... hahaha... :) Well, cencya na isinilang ata akong sobrang daldal.. hehehe.. :)

After 10 million years narating namin ang tuktok ng bundok (2 hours lng pong mahigit)... grabe kakapagod.. lahat ng dapat pagpawisan pinawisan na... :) pero carry lang kahit mabaho na kami mas mabango pa din kami sa pana for sure... :) hehehe...

Sobrang ganda ng place and this is the reason why I wanted to go... I want to experience Him through nature and I know God knows this... This is my heart desire... hehehe.. :)

Heto pala si Uncle Jeorge ang dakila naming guide... :) Astig talaga... imagine at his age sobrang galing niyang umakyat ng bundok... :) and super active pa nya sa ganitong sports... :) (tama ba ako sports pa ang tawag d2 or hobby lang.. hehehe)

Astig si Nanay she manage to reached the top ng mountain.. :) and look at her pic.. hehehe.. di na kinaya ng powers ang pagod.. tinanggal na ang sapatos.. hahaha... pero sobrang BOW ako sa kanya... ma-mi-miss ko tuloy ang tawanan namin... :)

After few hours ng aming stay sa bundok at kulang na lang halos maging stage ng sikat na artista ang place kasi daming camera... hehehe.. we decided to go down na... at heto ang pinaka-mahirap sa lahat.. hahaha.. sakit kaya sa paa ang pag-lalakad lalo na pag-pababa... pero syempre buti andyan si Delfin ang endless karaoke namin... hehehe.. aba daming alam na kanta... :) pero syempre lahat nakiki-kanta.. hehehe... :) kaya di masyadong nakakapagod...

Pagdating namin sa pinakababa na... Me, Reggie, Almin & Jon decided na maligo sa ilog.. hahaha... grabe sobrang sarap... I really missed noong bata pa ako ng naliligo kami sa ilog... pero this time may falls pa kaya super exciting... sorry walang pix kasi abala kami kaliligo... :)

Rest lang kami ng ilang oras para mag-shower then umalis na kami sa place... tama bang sa ibaba ng bundok iparada ang bus kaya yun lakad ulit kami pababa ng bundok... :)

Well, as usual tahimik na ang mga kasama naming chinese kami ay sobrang ingay pa din.. hahaha... pero sabi nga minsan na-lo-lowbatt din kaya di nagtagal tulog na ang lahat... hahaha... :)

Stop kami sa isang Resto, imagine 4pm na ata kaming nag-lunch... pero okay lang... ang saya ng kwentuhan... at dito halos ako mamalat katatawa... ang hirap ikuwento kung bakit.. kailangan ng actual gesture for this... basta ang mahalaga ang PANG-ULO ng Pilipinas ay aming nakapiling ng kahit konting sandali noh!!! Basta kuya Almin wag kalimutang I-TAPAO ang BABOY... Tandaan ang mga OFW ay mahalaga dahil sa DOLLAR... :)

Heto ngayon... masasakit ang katawan ko... :) pero okay lang.. happy naman ako... hehehe... :)

Mga Komento

Sinabi ni Almin Manalo
bro, i was really amazed with your kwento. the way you tell every detail, it seems that you're just speaking in front of me. hahaha. most especially the PANG-ULO part. that lunch really made my cheeks and my stomach numb because of laughter.

carpe diem bro! next time, join us again. God bless!
Sinabi ni ReN!e
hi kuya almin... hehehe.. thanks sa pag-drop by sa aking blog... :)next time ayain nyo ulet ako.. hehehe...

=========
hi unica_hija...sarap dun...kaya wag ka ng magtiyaga dyan sa disyerto walang falls dyan.. hahaha.. joke lang.. :) Just want to say na sobrang nice ang experience ko dun sa akyat namin... :)

============
hi dwinex... hehehe.. it shows na sobrang gala lang talaga ako.. hahaha.. :) I believe na while you can travel & enjoy the beauty of God's creation, Go for it... wag mo ng hintaying tumanda ka saka ka mag-ta-travel... di mo na ito ma-e-enjoy.. :)
Sinabi ni Hindi-nagpakilala…
basta ding ang bato..... wag mo kakalimutang ipasa kay ate bell.remeber yung pix sa camera ko... darnang darna ang dating.... til next time bro...enjoy kami sobra

Mga sikat na post sa blog na ito

Burol 101

EULOGY - Ang huling paalam sa Tatay.

Pamahiin