Magbiro ka na sa lasing wag lang sa baliw!
Sabi nila (mga banyaga) ang Pilipinas daw ay bansa ng mga masayahing tao sa buong mundo, pero pansin ko lang parang ang daming baliw na nagkalat sa lansangan ng Maynila. hehehe.. mukhang nasobrahan ata ng saya hanggang tuluyan ng mabaliw. LOL!
Noong college ako, marami akong nakikitang baliw sa kahabaan ng Taft Avenue lalo na sa may Luneta Park since katapat lang ito ng Adamson. Pero dati-rati wala naman silang pakialam sa mundo kasi may sarili naman silang mundo. LOL! Pero masasabi ko lang, ingat ka sa kanila dahil baka sa kanilang mundo isa kang halimaw at ikaw ang kanilang patayin. hahahahahaha!
Isang araw matapos ang aming klase sa school sabay sabay kaming uuwi na mga taga Quezon City para masaya kami sa jeep. Di ba ganun naman talaga?! Pagmakakasama kayong magkakaibigan sa jeep for sure riot sa kwentuhan at tawanan... keber na kayo sa mga kasabay ninyo... hehhehe.. Anyway, kwentuhan kaming lahat habang naglalakad patawid sa opposite side ng Sta.Isabel na school since doon umiikot ang mga jeep na biyaheng Kalaw.
So habang naglalakad-lakad kami, nakita ko na agad sa malayo si ate na medyo masariling mundo. LOL! Naka-duster na parang ilang taon ng hindi nalalabhan, may dalang sandamakmak na plastic bags na hindi ko alam kung anong laman, buhok na tirik na tirik at may dala siyang payong; siguro dahil katatapos lang ng ulan kaya may dala siyang payong. Haller kahit naman buang si ate alam naman niyang bawal siyang magkasakit. hehehehe.
The usual kwentuhan kaming magkakaibigan na parang pagmamay-ari namin ang kalsada. hahaha! Knowing my golden voice na talaga namang di na kailangan ng megaphone sa lakas. hahahaha! Habang papalapit na kami kay ate at magkakasalubong na kami. Medyo umiwas na kami kahit hindi naman mukhang mananakit ang lola mo.. at least playing safe kami.. hehehehe.. Heto mga sampu kaming magkakaibigan na sobrang ingay sa paglalakad at ng magkasalubong ang aming landas ni ate... 'neng sa dami-rami ng pwedeng hambalusin ng bwisit na payong.. powtek bonggang-bonga ako ang pinalo ng lola mo at sentrong sentro sa ulo ko. ARAGUUYY!!!!!! hahahaha!!! Alam mo yung moment na hindi ka nakagalaw at literal na NGANGA ka sa pagkagulat??? GANUN ang ang hitsura ko ng mapalo ng payong ni ateng baliw. At heto pa, pagkatapos nya akong paluin, deadma sa banga ang lola mo at derecho lang ang lakad samantalang lahat ng mga tao nakatingin sa akin. hahaha... pakiramdam ko gusto ko na lang sumama kay Rizal na barilin sa Luneta Park sa sobrang hiya. LOL!
Natutunan sa Leksyon: Ang lasing pagniloko mo at nagalit.. pwede mong resbakan pagmatino na ang pagiisip. Pero ang baliw pagniresbakan mo, ikaw pa ang mukhang baliw!!! hahaha..
Yun lang!!! Happy Friday!!
#baliw
#payong
#kwen2niernie
Noong college ako, marami akong nakikitang baliw sa kahabaan ng Taft Avenue lalo na sa may Luneta Park since katapat lang ito ng Adamson. Pero dati-rati wala naman silang pakialam sa mundo kasi may sarili naman silang mundo. LOL! Pero masasabi ko lang, ingat ka sa kanila dahil baka sa kanilang mundo isa kang halimaw at ikaw ang kanilang patayin. hahahahahaha!
Isang araw matapos ang aming klase sa school sabay sabay kaming uuwi na mga taga Quezon City para masaya kami sa jeep. Di ba ganun naman talaga?! Pagmakakasama kayong magkakaibigan sa jeep for sure riot sa kwentuhan at tawanan... keber na kayo sa mga kasabay ninyo... hehhehe.. Anyway, kwentuhan kaming lahat habang naglalakad patawid sa opposite side ng Sta.Isabel na school since doon umiikot ang mga jeep na biyaheng Kalaw.
So habang naglalakad-lakad kami, nakita ko na agad sa malayo si ate na medyo masariling mundo. LOL! Naka-duster na parang ilang taon ng hindi nalalabhan, may dalang sandamakmak na plastic bags na hindi ko alam kung anong laman, buhok na tirik na tirik at may dala siyang payong; siguro dahil katatapos lang ng ulan kaya may dala siyang payong. Haller kahit naman buang si ate alam naman niyang bawal siyang magkasakit. hehehehe.
The usual kwentuhan kaming magkakaibigan na parang pagmamay-ari namin ang kalsada. hahaha! Knowing my golden voice na talaga namang di na kailangan ng megaphone sa lakas. hahahaha! Habang papalapit na kami kay ate at magkakasalubong na kami. Medyo umiwas na kami kahit hindi naman mukhang mananakit ang lola mo.. at least playing safe kami.. hehehehe.. Heto mga sampu kaming magkakaibigan na sobrang ingay sa paglalakad at ng magkasalubong ang aming landas ni ate... 'neng sa dami-rami ng pwedeng hambalusin ng bwisit na payong.. powtek bonggang-bonga ako ang pinalo ng lola mo at sentrong sentro sa ulo ko. ARAGUUYY!!!!!! hahahaha!!! Alam mo yung moment na hindi ka nakagalaw at literal na NGANGA ka sa pagkagulat??? GANUN ang ang hitsura ko ng mapalo ng payong ni ateng baliw. At heto pa, pagkatapos nya akong paluin, deadma sa banga ang lola mo at derecho lang ang lakad samantalang lahat ng mga tao nakatingin sa akin. hahaha... pakiramdam ko gusto ko na lang sumama kay Rizal na barilin sa Luneta Park sa sobrang hiya. LOL!
Natutunan sa Leksyon: Ang lasing pagniloko mo at nagalit.. pwede mong resbakan pagmatino na ang pagiisip. Pero ang baliw pagniresbakan mo, ikaw pa ang mukhang baliw!!! hahaha..
Yun lang!!! Happy Friday!!
#baliw
#payong
#kwen2niernie
Mga Komento