Matutina & Rosa Rosal

It's been a long time na hindi ako nakakasulat about kung sa kung anik-anik na la-chika dito sa aming ka-opisinahan... jusko ko naman tao naman po ako... imaginine naman ninyo kailangan kong i-kolek ang aking aking diwa sa mga kwentong US tapos kwentong Vietnam, pag di naman dinugo ang iyong medulla oblongata ewan ko lang...

Anyways, sobrang dami ang nangyari dito sa office namin... wala na sina Ate Raqz, Mutya at Pengyou Stan pagbalik ko... sobrang kalungkot.. imagine na pagkumakain kami dati ng lunch sobrang ingay namin pero ngayon sobrang tahimik.. wala na yung endless kwentuhan tapos tawanan... wala na din akong kasamang matulog sa six floor tuwing lunch time kasi wala na si Stan.. :( so sad... yung mga di ko na kilala ang nakakasabay kong maghilik sa sofa sa 6th floor.. :(

Teka, di sila ang topic natin ngayon... Remember Matutina at Rosa Rosal?? hhmmm.. sila lang naman ang aking mga butihing naging amo dito sa kumpanya namin... and guess what... pagbalik ko dito sa SG, I receieved an email mula kaya Rosa Rosal na palitan ko na daw ang approving officer ko sa aking mga leaves at siya daw mawawala ng isang buwan tapos pagbalik niya wala na daw siya sa amin... ha??? as in natigalgal ako sa kanyang liham pero hindi dahil nanghinayang ako... kundi naisip ko lang na.. VHAKET NGAYON LANG??? hahaha... kidding aside sobrang masaya kami.. hahaha.. kulang na lang eh palitson kami sa sobrang galak... Yung reason di ko na natanong... pero siguro magiipon muna ng dugo para may pang-donate ang lola mo sa Red Cross.. mukhang naubos na ata lahat sa ka-two-two four hours na work dito sa opisina namin... Kalokaha ang resistensya ni Rosa talaga... hahaha.. as in... ilang araw na walang tulugan pero buhay na buhay pa din ang lola mo... mukhang lumalaklak ng gaas ito sa Petrol Station...hehehe.. :D

Heto ang isa pa, nasa US ako ng masabi ni Stan may-farewell chuvaness sila nina Raqz at Matutz... well, sobrang saya ko talaga... hahaha... (for sure nalungkot si Stan, jowa-jowaan kasi niya ito.. hahaha.. *feesh peng you...*) Anyways, sabi ni Stan malilipat daw ng team ang lola mo... to be honest di ko na-feel yung na-feel ko sa boss ko dati... ALam mo yung nag-email ang boss ko dati na aalis na siya, I really wanted to cry kasi wala na akong taga pagtanggol pag nalulungkot ako... hahaha.. charing!!! what I mean, she's my mentor tapos aalis siya dahil kay KABAYO AT ROSA ROSAL... haay!!! anyways, sabi ko nga happy ako na mawawala na si Matutina.. wala ng sisigaw sa akin sa phone tapos makikipagsigawan ako.. hahaha.. ka-praning yung time na sigaw siya ng sigaw sa phone tpos sabi ko sa kanya with matching super high pitch: "CAN YOU STOP SCREAMING OVER THE PHONE!!!" hahaha.. O di ba demanding na staff.. hahaha.. pero in fairness tumahimik siya after that... hahaha... :D

Yun lang... mawawala na si Matutina at Rosa Rosal sa aming opisina ang I know 98% of the staffs under to them ay sobrang happy... Teka bakit 98% lang??? well, for sure si Malaking Hadlang malulungkot kasi kasangga niya si Rosa Rosal na kasing bwisit nya.. Minsan iniisip ko kung paano naging boss ang mga taong di naman kagalingan... I'm not make buhat my bangko pero as boss dapat alam mo ang ginagawa mo di ba? Well, sila (Rosa & Malaking Hadlang) di nila alam.. hehehe...

Gudluck na lang sa kanila... hehehe.. :D

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Burol 101

EULOGY - Ang huling paalam sa Tatay.

Pamahiin