Matanda ka na.. Di ka na Bata...

Remember noong bata ka pa... you really wanted na tumanda agad... to be honest I think I was in Primary that time when I started to looked at the mirror and hoping I have a mustache like the old folks in our barrio... hehehe... I don't know why... siguro bata pa lang ako... sira ulo na talaga ako... hahahahaha... :D

Anyways, heto at 28 na ako... syet na malagkit... dalawang taon na lang goodbye na Julian Calendar and hello BINGO BONANZA na ang lolo nyo... huhuhu...

Sometimes nakaka-thrill pagdating ng 30 parang hey!! I'm 30 na.. parang Proud in a way pero siguro majority ng ego natin na... Ayy!! 30 na ako.. ma-kyonda na ako... parang you can see na yung hourglass na tumatakbo at binibilang na lang ang taon mo dito sa earth... hahahaha... :) Pero in a positive side... if you're getting older you're getting wiser daw?? pero ako di ko ma-feel... hahahaha... :D

In my 28 yrs.. sobrang dami ng nangyari... imagine at the age of 28 I'm already bald... hahaha.. noong bata ako naiinis ako sa buhok ko.. promise... kasi ba naman 1 week pa lang i need to asked my Uncle (Tso-Atring) to cut my hair... hehehe.. now 1 week pa lang I need to trim na ang aking buhok alone.. hehehe..

Sinong mag-aakala ang tulad kong bata na walang brief noon na naglalaro sa gitna ng bukid at gumagawa ng bahay ng dwende at nakakapunta sa ibang bansa... hahaha... Promise gumagawa ako ng bahay ng dwende before... hehehe... yari ito sa bual (ito yung malalaking tipak ng lupa paginaaro sa bukid.) tapos gagwin namin parang bahay ng eskimo... :) hehehe... tawag namin bahay ng dwende... hahahaha.. :D

Noon astig ka pag nakasakay ka sa jeep sa amin... parang artista sa mga kalaro mo pagikinukwento mo ang tungkol sa hitsura ng bayan... hehehehe... I remember we used to climbed a tree sa burol para lang makakita ng hitsura ng bus and after that we dreamt na one day makakasakay din kami ng bus... and look at me now... God bless me not only bus ride but also erplen... :)

28 yrs... grabe I can't believe na makaka-graduate ako ng college at masasabi kong I'm a degree holder.. hahaha.. :) If I will meet Rene David again, I will laugh sa kanya... hahahahahahahahhahaha... at tapos sasabihin ko sa kanya: "Excuse me, don't block my way... Can't you see I'm coming..." (O di ba ang taray!!) kidding aside, I already overcome him... :) Tapos na ang panahon na iniyakan ko yung March 1997... :) Pero despite of that it makes me who I am now... I become stronger in facing those circumstances in mylife...

Remember those years na namumulot kmi ng butil bawang sa bukid tapos ibebenta ni nanay sa Binan... Astig ito... :) Para me pambili kami ng notebook sa pasukan... tapos minsan nangunguha kmi ng sinegwelas or bayabas... :) the following day may 15 pesos kami na pinagbentahan tpos iipunin para pagdating ng pasukan me bago kaming notebook... :) And I thank god for this... sobrang it taught me how to save and be more resourceful para magkapera... :)

Ano pa bang nangyari sa akin??? High School ako ng ma-suspended ang buong section namin for the whole week... hahaha... grabe di ko ito malilimutan yung aming Adviser sa sobrang galit nasira ang kanyang pamaypay... hahaha.. ang reason guess what??? VANDALISM... jusko kung me guts na ako noong high school baka kinorompal ko ang teacher namin noon... hahahaha.. sasabihin ko sa kanya... Jusko Ma'am kahit saan ka pumuntang sulok ng Campus natin for sure yung papasok next year na batch wala ng susulatan sa wall kc puro Vandal na po ang buong Campus.. hahahaha.. :D Wala lang.. ngayon ko lang ito naisip na pwede akong sumagot dapat noon para di sayang ang isang linggo na nakabilad kmi sa araw morning-til-afternoon... pero Love ko ang Adviser namin that time.. masyado lang siya nainiis sa bwisit na bakla sa kabilang section... :D ANyways, ang natutunan ko d2? ang maglinis ng CAMPUS... hahahahaha.. :D

Singing is not my passion... Di ko talaga malilimutan yung titser kong na sinabihan akong wag na daw akong kumanta... hmpf!!! I know kung madidinig nya ako ngayon baka sabihin nya..."Ikaw ba yung sintonado dati??? Bakit di nag-improve..." bbbwwwhahhahahahaha... :D

Grabe kung iisa-isahin ko ang mga nangyari sa akin sa loob ng 28 years baka i-ban ng blogspot ang aking site kasi di kakayanin ng kanilang space ang aking kwento... kaya hanggang dito na lang... hehehe...

Siguro I just want to praise god for everything na nangyari sa buhay ko... Masama man or mabuti... it molds me kung ano ako ngayon... yung mga taong nakilala ko along the way of mylife... naging kaaway ko man or naging super close na halos di na maghiwalay, sobrang thankful ako kay God for that... 28 yrs, with the loving guidance of my family... though we're not staying together pero I believe without them... there's no Renie na lumaki sa AM ng sinaing.. :) Sobrang thankful ako sa family ko, though we're not perfect but I believe having perfect family is living in imperfect life but trying to make it perfect day-by-day..

Anyways, bakit ito ang entry ko??? wala lang.. i-grit naman ninyo ako ng happy bday... jusko hirap amg sulat ng article tapos walang HAPPY BDAY renie... hahahaha... :)

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Burol 101

EULOGY - Ang huling paalam sa Tatay.

Pamahiin