I Miss You

This past few days, medyo nasa struggle period ako ng life ko as a Christian. I really miss a lot... I worried a lot... And sometimes it results me for crying and weeping sa aking hidden place wherein I can find rest: My ROOM.

I miss a lot yung mga bagay na dati kong ginagawa sa pinas... Maybe I earned a little sa pinas compare sa kinikita ko ngayon pero iba pa din ang pakiramdam kung kasama mo ang mga taong malapit sa buhay mo. I don't know kung madrama lang ako pero ako ito eh.. ganito ako... siguro naman lahat tayo may mga ka-dramahan din sa buhay na itinatago... Okey lang umiyak sabi nga ni Deck na aking kaibigan: "Bro, Boys don't cry but real men do!" Hayyy na-miss na kita kuya bhe bhe... Sana andito ka din para may kasama ako araw-araw lalo na sa oras na nanghihina na ako sa aking spiritual life... I badly need your prayers... Pero I know naman you will keep praying for me.

Dati simple lang ang buhay ko... maaring wala akong time sa sarili ko, pero I'm happy sa aking ginagawa... I'm happy na umuuwi ako ng 12midnight at 1am almost everyday.. hindi dahil galing ako sa work kundi dahil galing sa service ko sa simbahan... meetings and plannings para sa mga activities sa simbahan at sa community (CV). haayyy sobrang na-miss ko na yun. I really miss yung paguwi ko galit na si ate kasi kailangan niyang bumangaon para pagbuksan lang ako ng pintuan sa may kusina sa aming boarding house sa Cubao.

Ngayon tinitingnan ko ang aking sarili, ito ba talaga ang nais ng Diyos para sa akin? Or baka ito ang nais ko para sa akin? Dumarating sa point na nawawala na yung dating fire or yung aking desire to serve God to the fullest, yung tipong siya lang at wala ng iba... maybe some of you will tell me that I'm insane pero yun ang nais ng puso ko... I want to serve God ng walang reservation para sa aking sarili.

I can still remember noong first kong umattend ng Vocation Seminar sa Jesuits sa Ateneo... I really like this quote na hinding hindi ko makalimutan: "SINNERS YET CALLED!" Alam mo yung feeling na nauupos na kandila ganun ang feeling ko that time and also my friend Deck... yung din ang feelling nya... we both want to serve God... maybe not in priesthood life but a missionary life...
Pero despite na sobrang na-miss ko ang mga mahal sa buhay, ang pamilya ko, ang CV, ang mga matalik ko ng kaibigan, I'm glad kasi God gave me this new sets of friends... maybe they are totally different sa aking mga past na kasama araw-araw... pero ganun pa man... they're still a GOD's Blessing to me...

+ In hoc signo vincis...

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Burol 101

Naranasan nyo na bang umattend ng burol sa probinsya? Ay neng kung hindi mo pa na-try I'm telling you gu-gustuhin mo na lang sumama sa sa naka-burol sa dami ng mga bawal.  Noong nakaburol si tatay dito ko nalaman na ang aking kaalaman tungkol sa burol ay WALA!!! as in ZERO!!! BOKYA!! BETLOG!!! Kaya samahan ninyo akong balikan ang BUROL 101 experience ko sa probinsya. Ang mga pamahiin na talagang hindi ko maisip kung bakit! hahaha! 1.) Bawal mauntog ang patay na nasa kabaog. - For example: Galing punerarya ang patay matapos embalsamo at bihisan, tapos ilalagay na sa bahay para sa burol...habang inaayos biglang maba-bump somewhere ang kabaog ng patay. it's a NO NO Policy. Ay jusme, hindi ko maisip kung bakit bawal. Bakit sensitive ang patay? Maselan at baka mabukulan? Me ganun? Kung kailan natigok saka naguumarte? paki explain! 2.) Bawal kumain ng pagkain na gumagapang. - For example: kalabasa, sitaw and alike. Ay! namatayan na nga choosy pa sa pagkain? Kalo...
Magbasa nang higit pa

EULOGY - Ang huling paalam sa Tatay.

Magandang gabi po sa inyong lahat. Sa mga hindi po nakakakilala sa akin, ako po yung bunsong anak ng tatay na lalaki na nakatira sa Singapore. Sa totoo lamang po, mahirap magsalita sa harapan sa mga oras na ito, siguro marahil ganun po talaga pagdumating ang panahon na naiwan tayo ng mga taong mahalaga sa atin. Nawawalan tayo ng mga sasabihin. Pero ganun pa man, pipilitin kong magbigay ng huling salita para sa tatay mula sa amin ng mga inay, ate vangie, ate ellen, ate pilar at ate irene… kasama ang aming mga asawa at mga anak na maiiwan ng tatay. Dahil mahilig akong gumawa ng mga kwentong buhay sa facebook… siguro magandang gumawa din ako ng kwento para sa tatay. Bibigyan ko ito ng pamagat na: Si Pareng Talino sa mga mata ni Erniebol. Kapag niloloko ko ang tatay at ang inay tawag ko sa kanila ay Pareng Talino at Kumareng Esing at dahil kinalakhan ko din na tawag sa akin ng mga tao dito ay ERNIE kya Ernibol na sabi ng nanay ay Ernibol Pito ang bulbol. hahaha! Title: Si Pareng T...
Magbasa nang higit pa

Pamahiin

Title:Pamahiin Tayong mga Pinoy ang dami-dami nating mga pamahiin na talaga namang mapapaisip ka minsan kung tama ba ito o mali.  Jusme lumaki kmi sa bukid at talaga naman ang mga pamihiin pwede mo ng i-compile at gawing isang libro ng mga hokus-pokus sa sobrang dami.. Alam mo yung mga libro ng mga mangkukulam... parang ganun... pwede mo ng ilagay sa libro sa sobrang dami. Kulang na lang pagumutot ka talagang dapat mayroon na proper timing baka malas ayon sa pamahiin. kaloka!!! hahaha... Pero aminin man natin o hindi ang mga pamahiniin ay isa sa mga naghulma (mold) sa ating pagka-Pilipino. Halina't himay-himayin natin ang ilan sa mga pamahiniin na ating kinalakihan... 1.) Iwasan ng babaeng buntis na umupo sa pintuan o hagdanan dahil mahihirapan daw ito kapag manganganak. Komento: Jusme eh kung di ka talaga naglalakad-lakad at paupo-upo ka lang sa hagdaanan eh talaga namang mahihirapan kang manganak... kaloka!!! galaw-galaw neng!!! wag kang tamad ha! yan ba ang itutur...
Magbasa nang higit pa