PBT (PagBabalikTanaw) : Kwentong EBS [Unang Hirit]
Kung may PBB ako gagawa ng sarili ko... I called it:PBT (PagBabalikTanaw). Hindi para magsumenti bagkus babalikan ko ang mga panahong puro kalokohan ang nangyari sa akin... Susubukan kong halukayin ang aking imahinasyon hanggang sa abot ng aking makakaya...
Para sa unang hirit isasalaysay ko ang kwentong EBS sa buhay ko... Alam ko marami sa atin pag ito ang pinagusapan kalimitan sasabihin.. YAKKIIEEE... pwes ito ang isasagot ko: "Hoy wag kang magmaganda tumatae ka din and for sure mas mabaho pa sa akin..." hahaha.. Ang taray di ba...
O siya heto na... Kung kumakain ka please lang maghunos dili ka maraming nagugutom kaya wag mong isuka or itapon ang pagkain... Ipinapaalala na wag munang kumain or kumain muna bago ito basahin...
Mga way back early 1980's siguro maituturing kong ang lugar namin na sobrang layo sa kabihasnan minsan nga kung tawagin ko ito ay bulubundukin ng Abra sapagkat ito ay may kalayuan... Isa sa nakakatuwang bagay sa lugar namin, hindi uso ditong RestRoom (tawag ng mga sosyal) o Kubeta (tawag ng mga jologs)... Sa aking pagkakaalaala sa bahay lang ng lola ko may ganun. Kalimitan pag ang mga tao sa amin ay tumatae kung saan na lang abutin doon na lang uupo na tanging sandata lang ay mga dahon ng ligaw na damo. Malas mo na lang pag eengot-engot ka at makatapak ka ng landmine (EBAK) for sure daig mo pa ang naputulan ng paa sa Cambodia pag nagkataon.. pero swerte mo pagkasama mo si Bantay or si Blackie at Brownie na pawang aba sa pagsinghot sa iyong daraanan para di ka ma-landmine, TO TASTE is their duty... sisimutin nila ang bawat butil ng ebak na kanilang masinghot.
Dahil medyo "modern" na kami nun... kaya hindi ako tumatae sa kung saan-saan sa BAHAY NI LOLA ang drama namin... malas mo na lang kung may tao sa loob for sure naka-que ang labas mo dun at pag TAYTAY na... aba ibang usapan na yan... sa gilid na lang ng kubeta ang laban, bahala sa si brownie na maglinis...
Hindi ko din malilimutan ang mga panahong aabutan ka sa madaling araw ng tawag ni Inang kalikasan... Diyos por Santo ito ata ang delema sa amin dahil walang kuryente sa aming nayon tanging maliwanag na buwan, mga nagnining na bituin sa langit at ilaw na de-gas ang iyong gabay sa bawat lakad mo patungo sa kubeta.
Sa lugar namin marami ding mga kwentong mumo kaya takot kaming lumabas pagmadaling araw lalo na pag-umaa-lulong ang ASO... Naku po tatayo ang lahat ng dapat tumayo kasi daw may nakitang naglalakad na kaluluwa ang ASO.. CREEEPPPYYYY.... Anyways dahil bahag ang aking buntot paginaya ako ni ate ko na samahan siyang magpunta ng kubeta para tumae.. aahhh... hindi niya ako maasahan... (eh umiihi pa nga ako sa higaan dahil takot akong tumayo eh...) Pero lahat at ng bagay pwedeng masuhulan... at ng malaman ng ate ko ang magic word... yun go na lagi ako pag inaaya niya akong samahan ko siya pagtatae siya... Alam mo ba ang magic word??? Panonoorin namin ang tae sa loob ng kubeta... hahaha.. na-gets mo? as in yun ang magic word for me.. ewan ko pero masaya akong makakita ng tae na parang icing ng cake tapos kulay yellowish..
O ganito ang senaryo.. alam ko dumudugo na ang ilong mo kaiisip kung paano nangyari yun... Simple lang ang kubeta sa amin hindi pa super MODERN na ipa-flush, OPEN ito kaya ingat ka pag nahulog ka, ahhhh... sa tae ka pupulutin... Mula sa aming barong-barong maglalakad kami ng kapatid ko sa madilim na lugar papunta sa likod ng bahay ng mga lola ko kasi andun ang kubeta.. Sabay kaming papasok sa loob ng kubeta ng kapatid ko... Aba syempre noh ayaw kong maiwan sa labas ng kubeta... habang enjoy ang kapatid kong tumatae ako naman ay tirik ang balahibi sa takot dahil madaling araw... kaya sama kami sa loob... nakatalikod ako sa kanya habang tumatae kaya dinig mo ang utot niya. hahaha... pagkatapos niyang sumagot kay Inang Kalikasan yun na.. presto agad kami... Dala namin ay maraming dyaryo tapos sisindihan namin ito, pag nagliliyab na ito sabay hulog sa loob ng kubeta.. Hayyy kay sarap panoorin ng mga ebak sa loob ng kubeta... ewan ko kung paano na nakakform ng ganoong style ang mga ebak.. kaiba lang sa lahat... parang may naghuhulma sa kanila na parang ICING ng CAKE at parang nalusaw na ICE cREAM...
Matapos namin maubos ang dyaryo, balik sa bahay at tulog na ulit... Masaya na ako nun.. Simple lang naman di ba...
Hmmm... Yun lang ang kwentong ebak ko sa ngayon... O siya balik na sa pagkain... remember: DO NOT WASTE YOUR FOOD.. HAPPY EATING... sa susunod ulit na kwento ng PBT.
===============
MORALE LESSON: Sa bukid walang papel...
Para sa unang hirit isasalaysay ko ang kwentong EBS sa buhay ko... Alam ko marami sa atin pag ito ang pinagusapan kalimitan sasabihin.. YAKKIIEEE... pwes ito ang isasagot ko: "Hoy wag kang magmaganda tumatae ka din and for sure mas mabaho pa sa akin..." hahaha.. Ang taray di ba...
O siya heto na... Kung kumakain ka please lang maghunos dili ka maraming nagugutom kaya wag mong isuka or itapon ang pagkain... Ipinapaalala na wag munang kumain or kumain muna bago ito basahin...
Mga way back early 1980's siguro maituturing kong ang lugar namin na sobrang layo sa kabihasnan minsan nga kung tawagin ko ito ay bulubundukin ng Abra sapagkat ito ay may kalayuan... Isa sa nakakatuwang bagay sa lugar namin, hindi uso ditong RestRoom (tawag ng mga sosyal) o Kubeta (tawag ng mga jologs)... Sa aking pagkakaalaala sa bahay lang ng lola ko may ganun. Kalimitan pag ang mga tao sa amin ay tumatae kung saan na lang abutin doon na lang uupo na tanging sandata lang ay mga dahon ng ligaw na damo. Malas mo na lang pag eengot-engot ka at makatapak ka ng landmine (EBAK) for sure daig mo pa ang naputulan ng paa sa Cambodia pag nagkataon.. pero swerte mo pagkasama mo si Bantay or si Blackie at Brownie na pawang aba sa pagsinghot sa iyong daraanan para di ka ma-landmine, TO TASTE is their duty... sisimutin nila ang bawat butil ng ebak na kanilang masinghot.
Dahil medyo "modern" na kami nun... kaya hindi ako tumatae sa kung saan-saan sa BAHAY NI LOLA ang drama namin... malas mo na lang kung may tao sa loob for sure naka-que ang labas mo dun at pag TAYTAY na... aba ibang usapan na yan... sa gilid na lang ng kubeta ang laban, bahala sa si brownie na maglinis...
Hindi ko din malilimutan ang mga panahong aabutan ka sa madaling araw ng tawag ni Inang kalikasan... Diyos por Santo ito ata ang delema sa amin dahil walang kuryente sa aming nayon tanging maliwanag na buwan, mga nagnining na bituin sa langit at ilaw na de-gas ang iyong gabay sa bawat lakad mo patungo sa kubeta.
Sa lugar namin marami ding mga kwentong mumo kaya takot kaming lumabas pagmadaling araw lalo na pag-umaa-lulong ang ASO... Naku po tatayo ang lahat ng dapat tumayo kasi daw may nakitang naglalakad na kaluluwa ang ASO.. CREEEPPPYYYY.... Anyways dahil bahag ang aking buntot paginaya ako ni ate ko na samahan siyang magpunta ng kubeta para tumae.. aahhh... hindi niya ako maasahan... (eh umiihi pa nga ako sa higaan dahil takot akong tumayo eh...) Pero lahat at ng bagay pwedeng masuhulan... at ng malaman ng ate ko ang magic word... yun go na lagi ako pag inaaya niya akong samahan ko siya pagtatae siya... Alam mo ba ang magic word??? Panonoorin namin ang tae sa loob ng kubeta... hahaha.. na-gets mo? as in yun ang magic word for me.. ewan ko pero masaya akong makakita ng tae na parang icing ng cake tapos kulay yellowish..
O ganito ang senaryo.. alam ko dumudugo na ang ilong mo kaiisip kung paano nangyari yun... Simple lang ang kubeta sa amin hindi pa super MODERN na ipa-flush, OPEN ito kaya ingat ka pag nahulog ka, ahhhh... sa tae ka pupulutin... Mula sa aming barong-barong maglalakad kami ng kapatid ko sa madilim na lugar papunta sa likod ng bahay ng mga lola ko kasi andun ang kubeta.. Sabay kaming papasok sa loob ng kubeta ng kapatid ko... Aba syempre noh ayaw kong maiwan sa labas ng kubeta... habang enjoy ang kapatid kong tumatae ako naman ay tirik ang balahibi sa takot dahil madaling araw... kaya sama kami sa loob... nakatalikod ako sa kanya habang tumatae kaya dinig mo ang utot niya. hahaha... pagkatapos niyang sumagot kay Inang Kalikasan yun na.. presto agad kami... Dala namin ay maraming dyaryo tapos sisindihan namin ito, pag nagliliyab na ito sabay hulog sa loob ng kubeta.. Hayyy kay sarap panoorin ng mga ebak sa loob ng kubeta... ewan ko kung paano na nakakform ng ganoong style ang mga ebak.. kaiba lang sa lahat... parang may naghuhulma sa kanila na parang ICING ng CAKE at parang nalusaw na ICE cREAM...
Matapos namin maubos ang dyaryo, balik sa bahay at tulog na ulit... Masaya na ako nun.. Simple lang naman di ba...
Hmmm... Yun lang ang kwentong ebak ko sa ngayon... O siya balik na sa pagkain... remember: DO NOT WASTE YOUR FOOD.. HAPPY EATING... sa susunod ulit na kwento ng PBT.
===============
MORALE LESSON: Sa bukid walang papel...
Mga Komento