Ding ang Bato! (Ang pakikidigma ng bagong super hero?) [Chapter 7]

Chapter 7

Akay ni Ding ang matandang babae na naiwan sa loob ng barong-barong habang nasa kalakasan ng lindol.

“Tonio, tulungan niyo ako. May matandang naiwan dito sa lumang bahay.” Sigaw ni Ding.

Hindi halos napansin ng mga kaklase na umalis sa tabi nila si Ding habang nagaganap ang malakas na lindol.

“Uyy! Mga classmates si Ding tulungan natin.”

Nasa kalsada na sila ng may babaing umiiyak ang lumapit sa kanila.

“Salamat sa inyo at naligtas ninyo si nanay namin.”
Wika ng babae na bakas ang pagkabahala sa kanyang boses.
“Naku Adora, tingnan mo nga ang ginawa mo kay nanay. Hinayaan mong maiwan sa loob ng bahay, samantalang ikaw ay tumakbo palabas.” Wika ng lalaking papalapit sa kanila.
“Eh, ikaw tingnan mo nga kung saan ka galing? Galing ka na naman kina Carding at naglaro ng tong-its.”
“Aba at sasagot ka pa…”
“Naku, tama na po yan. Ang mahalaga ay pare-pareho tayong ligtas” wika ni Ding sa nagaaway na mag-asawa samantalang ang matandang babae ay nasa stage of schock pa din.

Ilang araw na ang nakakalipas pero patuloy pa din ang iba’t ibang  kuro-kuro tungkol sa mga nangyayari sa kanilang bayan. Naging alerto din ang mga pulis sa kanilang bayan, maging ang mga karatig na siyudad. Ilang mga media people na din ang paulit-ulit na gumagawa ng panayam sa mga taong nakasaksi sa mga sunod-sunod na sakuna ngunit kahit isa man sa kanila ay walang makapagsabi kung saan matatagpuan si Divha.

Isang araw inimbitahan si Ding ni Tonio para manuod ng kanilang laro sa karatig na nayon kung saan nasa finals na sila. Dahil tapos na naman ang kanilang midterm kaya nagpaunlak si Ding sa imbitasyon ng kanyang kaibigan at ng kanyang mahal. Though, kasama nila ang iba nilang kaibigan, iba pa din ang pakiramdam kung ang mahal mo ang nagimbita sa’yo lalo na’t isa itong mahalagang araw para sa kanya.

Sa likod ng team nina Tonio naupo ang magkakaibigan habang nag-che-cheer sa kanilang kaibigan. Sa di kalayuan napansin ni Ding ang isang babaeng tinigin ng tingin sa kanya. Maganda ang babae, mahaba ang buhok na straight, at medyo matangos ang ilong nito. Naka t-shirt lang ito ng puti at naka short ng maiksi.

Sa simula di ito pinapansin ni Ding, ngunit habang tumatagal naco-concious na siya sa kanyang hitsura dahil kahit malayo ang babae alam niyang nakatitig ito sa kanya. Dahil hindi na halos makapg-concentrate siya sa panunuod kaya tinanong niya ang kaibigan kung sino ang babae sa kabilan bench.

“Uyy, sino ba yung babaeng yun?” wika ni Ding sabay tingin sa babae.
“Ha? Sino?” wika ni Chuchi
“Yun!” sabay nguso sa babae.. “Yung babaeng naka-puti sa kabilang bench.”
“OMG!!! Tama ba ako ng nakikita?”
“Bakit? Sino ba siya?”
“Ano ka ba? Si Isabel yan, ang crush ni Tonio na taga kabilang school.”
“Ha?”
“Oo noh! At siya ang Ms. St.Francis Xavier… Ang guess what, 15 pa din lang siya at ang height ay 5’7 na.
Marami nga ang kumukuha sa kanya para sumali sa Binibining Pilipinas.”
“Oh, di nga?”
“Oo, at tingnan mo naman at talagang pang Ms.Universe ang hitsura niya.”

Huli na para pigilan ni Ding ang kaibigan para tawagin si Isabel. Maganda kung maganda si Isabel, pero para kay Ding si Tonio pa din niya ang kanyang pipiliin kung sakaling tatlo na lang silang natitira sa mundo. Sabi nga, my ONE and ONLY.

“Hi Isabel, meet Ding our super genius class president.” Wika ng kaibigan.
“Ano ka ba Chuchi.” Pakli ni Ding.
“Kilala ko na siya. Domingo right? Most popular student sa school ninyo dahil sa kanyang mga achievements. And younger brother of Narda.” Wika ni Isabel habang naka-smile sa kanya.

Halos di makapaniwala si Ding sa kanyan mga narinig. Tila kilalang-kilala siya ni Isabel. Nagaalangan man siyang makipagkilala pero wala na siyan nagawa.

“Hi, nice to meet you.” Wika ni Ding sabay smile.
“Ang cute mo pala pagnaka-smile.”

Tila binuhusan siya ng malamig na tubig ng mga oras na yun.

“Uy, thanks na-flattered naman ako.”
“It’s okay… I’m just telling the truth.”

Di na nila halos napansin na time-out na pala at si Tonio ay nasa kanila ng tabihan para uminom ng tubig. Huli na para di makita ni Tonio ang matagal na pagkakahawak ni Ding sa kamay ni Isabel, na siya namang mabilis na tinaggal ni Ding.

“Ay Tonio si Isabel pala, yung taga St.Fancis Xavier.”
Pakilala i Ding.
“Yha, I know her already.” Sabay shake hand kay Isabel.

Sa tabi ni Ding umupo si Isabel habang tinatapos nila ang laban ni Tonio. Tuwing makaka-shoot ito ay kumakaway ito sa kinaroroonan nina Ding. Samantalang si Isabel naman ay simpleng palakpak lang habang nasa tabi ni Ding.

Natapos ang laban nina Tonio at tinanghal siyang MVP.
Dahil sa tuwa, inimbitahan ni Tonio ang mga kaibigan at si Isabel na kumain sa isang malapit na fast food sa bayan para mag-celebrate.

“Okay lang bang invite kitang sumama sa aming kumain sa bayan?” wika ni Tonio kay Isabel.
“Hmm, kung sasama ba si Ding eh, bakit hindi!”

Sabay-sabay nagtinginan ang mga magkakaibigan kay Ding na halos di makapaniwala. Samantalang kulang na lang ay mawala si Ding ng mga oras yun sa kanyang kinatatayuan dahil sa hiya.

“Ano Ding, sama ka ba?” wika ni Tonio na tila may halong pagtatampo.
“Ha? Ewan ko? Teka ano bang balak nyo?”
“Sige na sama ka na para mas masaya tayo.” Wika ni Honey.

Nasa gitna nina Tonio at Ding si Isabel habang kumakain sa fast food. Alangan man si Ding ngunit wala siyang nagawa dahil na rin sa kagustuhan ng mga kaibigan at ng kanyang mahal na si Tonio. Mga palihim na sulyap ang ginagawad ni Tonio kay Isabel, samantalang si Ding naman ay panakaw na sulyap sa mahal niyang kaibigan.

Naging masaya ang kanilang celebration para kay Tonio. May mangilan-ngilang tuksuhan sa kanila ni Isabel pero ngiti lang ang isinusukli ng dalaga sa kanila.

Naglalakad na sina Ding at Tonio pauwi sa kanilang bahay ng bigla magtanong si Tonio.

“Ding crush mo ba si Isabel?” seryosong tanong ni Tonio.
“Ha? Okay ka lang? Eh ngayon ko nga lang nakita siya eh. Bakit mo naman naitanong”
“Wala lang nakita ko kasing masyadong malagkit ang tingin sa’yo ni Isabel eh.”
“Ngeekk... Eh di ba yun daw ang crush mo?”
“Crush ko nga pero mukhang ikaw ang gusto eh! Masyado ka kasing cute eh.” Sabay pisil sa magkabilang pisngi ni Ding na tila nangigigil.

Di halos nakapagsalita si Ding sa inasal ng kaibigan. Daig pa niya ang nasa ika-pitong gloria ng mga oras na yun at tila tumigil ang ikot ng mundo ng ilang sandali.

“Hoy Ding! Ano na? Sigurado ka bang di mo crush si Isabel?”
“Ha? Oo na...”
“Ang bait talaga ng kaibigan ko, kaya love na love kita eh. Basta akin si Isabel ha.”

“Sige sa’yo si Isabel basta akin ka lang...” wika ni Ding sa kanyang isipan

itutuloy...

#ding
#divha
#darna
#kwen2niernie

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Burol 101

EULOGY - Ang huling paalam sa Tatay.

Pamahiin