Nang tumigil ang inog ng mundo.

Ilang araw ko na siyang nakikita. Gusto ko siyang kausapin ngunit wala akong lakas ng loob. Nais kong basagin ang aking katahimikan para isalaysay sa kanya ang aking saloobin.

Malakas ang bulungan ng mga nagdaang araw, tila isang maliit na apoy mula sa upos ng sigarilyo hanggang tuluyang nagningas at naging ganap na sunog. Malungkot akong malaman ang bagay na ito. Sino bang makakalimot sa kanya: kung paano siya lumakad, kung paano siya sumagot ng telepono, kung paano siya makipagusap sayo... Haayyy, kay bilis ng panahon. Tunay ngang darating ang isang unos ng di mo inaasahan. Pero ganun pa man, kailangang maging matatag ka sa pakikihamon ng buhay.

3:45 ng kahapon, nang basagin niya ang aking katahimikan... Sandaling tumigil ang inog ng aking mundo... Nais kong umiyak at magmukmok sa isang sulok.. Nais kong sumigaw. Nais ko siyang kausapin. Maraming bagay ang nais kong gawin ng mga oras na yun, ngunit ako ay nagupo ng dahan-dahang panlulumo. Malungkot ngunit kailangang tibayan ang aking loob. Habang pinagmamasdan ko siya, wala na halos salitang lumalabas sa aking bibig na tila isa akong humal. At tuluyan na akong naging pipe ng lumapit siya sa akin. Nais ko siyang akapin at pasalamatan ngunit ayaw kong maging sentro ng kantiyawan. Nais kong sabihin ang mga magagandang bagay ukol sa kanya ng mga oras na yun. Nais kong gugulin ang mga sandaling oras niya para magkwentuhan ng mga masasaya at malulungkot na nakaraan ng aming pagsasama, ngunit sino ba ako? Isang hamak at aba. Isang simpleng tao sa paningin ng lahat. Samantalang ang tulad niya ang sinusunod ng bawat tao sa loob ng aming kwarto. Siya si Aw Mui Kim Sally ang aking boss. Huling araw niya ngayon. Hindi ko alam kung paano ako magre-react pero malungkot ako dahil wala na akong mabait na boss.

To my everdearest boss... good luck sa new path na iyong tatahakin... Napakaswerte mo at nakatakas ka na dito... Nakakainis ka, kasi yung pumalit sayo mga bwisit talaga... wwwhhaaa... MAMA SALLY, paano na ako nito... wala na akong taga pagtanggol pag inaapi.. huhuhu... alam mo bang inaapi na ako ng mga pumalit sayo... ano ang dapat kong gawin?? saan ka ba lumipat??? pwede mo akong i-email... pwede mo akong tawagan. promise sasagutin ko na ang calls mo... except na lang pagnasa ibang bansa ulet ako.. mahal kasi ng charges.. hehehe...

Yun lang.. malungkot ako ng lagay na ito kasi wala na ang mabait kong boss... pinalitan na ng 3 witches... ggrrr... paguwi ko ng pinas ipapakulam ko sila sa AKLAN... hehehe... :)

BABUSH MAMA SALLY...

Sabi mo nga sa email mo: SAYONARA pero ang sagot ko SAKINYANTOK... :)

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Burol 101

Naranasan nyo na bang umattend ng burol sa probinsya? Ay neng kung hindi mo pa na-try I'm telling you gu-gustuhin mo na lang sumama sa sa naka-burol sa dami ng mga bawal.  Noong nakaburol si tatay dito ko nalaman na ang aking kaalaman tungkol sa burol ay WALA!!! as in ZERO!!! BOKYA!! BETLOG!!! Kaya samahan ninyo akong balikan ang BUROL 101 experience ko sa probinsya. Ang mga pamahiin na talagang hindi ko maisip kung bakit! hahaha! 1.) Bawal mauntog ang patay na nasa kabaog. - For example: Galing punerarya ang patay matapos embalsamo at bihisan, tapos ilalagay na sa bahay para sa burol...habang inaayos biglang maba-bump somewhere ang kabaog ng patay. it's a NO NO Policy. Ay jusme, hindi ko maisip kung bakit bawal. Bakit sensitive ang patay? Maselan at baka mabukulan? Me ganun? Kung kailan natigok saka naguumarte? paki explain! 2.) Bawal kumain ng pagkain na gumagapang. - For example: kalabasa, sitaw and alike. Ay! namatayan na nga choosy pa sa pagkain? Kalo...
Magbasa nang higit pa

EULOGY - Ang huling paalam sa Tatay.

Magandang gabi po sa inyong lahat. Sa mga hindi po nakakakilala sa akin, ako po yung bunsong anak ng tatay na lalaki na nakatira sa Singapore. Sa totoo lamang po, mahirap magsalita sa harapan sa mga oras na ito, siguro marahil ganun po talaga pagdumating ang panahon na naiwan tayo ng mga taong mahalaga sa atin. Nawawalan tayo ng mga sasabihin. Pero ganun pa man, pipilitin kong magbigay ng huling salita para sa tatay mula sa amin ng mga inay, ate vangie, ate ellen, ate pilar at ate irene… kasama ang aming mga asawa at mga anak na maiiwan ng tatay. Dahil mahilig akong gumawa ng mga kwentong buhay sa facebook… siguro magandang gumawa din ako ng kwento para sa tatay. Bibigyan ko ito ng pamagat na: Si Pareng Talino sa mga mata ni Erniebol. Kapag niloloko ko ang tatay at ang inay tawag ko sa kanila ay Pareng Talino at Kumareng Esing at dahil kinalakhan ko din na tawag sa akin ng mga tao dito ay ERNIE kya Ernibol na sabi ng nanay ay Ernibol Pito ang bulbol. hahaha! Title: Si Pareng T...
Magbasa nang higit pa

Pamahiin

Title:Pamahiin Tayong mga Pinoy ang dami-dami nating mga pamahiin na talaga namang mapapaisip ka minsan kung tama ba ito o mali.  Jusme lumaki kmi sa bukid at talaga naman ang mga pamihiin pwede mo ng i-compile at gawing isang libro ng mga hokus-pokus sa sobrang dami.. Alam mo yung mga libro ng mga mangkukulam... parang ganun... pwede mo ng ilagay sa libro sa sobrang dami. Kulang na lang pagumutot ka talagang dapat mayroon na proper timing baka malas ayon sa pamahiin. kaloka!!! hahaha... Pero aminin man natin o hindi ang mga pamahiniin ay isa sa mga naghulma (mold) sa ating pagka-Pilipino. Halina't himay-himayin natin ang ilan sa mga pamahiniin na ating kinalakihan... 1.) Iwasan ng babaeng buntis na umupo sa pintuan o hagdanan dahil mahihirapan daw ito kapag manganganak. Komento: Jusme eh kung di ka talaga naglalakad-lakad at paupo-upo ka lang sa hagdaanan eh talaga namang mahihirapan kang manganak... kaloka!!! galaw-galaw neng!!! wag kang tamad ha! yan ba ang itutur...
Magbasa nang higit pa