Emotions...

Sometimes we invest a lot of our emotions to our friends... Yung tipong till the end of the earth: friends tayo... Yung walang iwanan, parang Sam Miguel Beer na kahit kailan kaibigan...

Noon akala ko ganito talaga ang magkaibigan... walang iwanan... pero dumarating ang time na we need to seperate our ways... sabi nga magkakaroon kayo ng kanya-kanyang priorities sa buhay... Kahit noon nangarap kayong habang panahon FRIENDSHIP kayo, pero darating at darating yung panahon na kailangan ninyong mag-hiwalay...

Actually nangyari na sa akin yan ng maraming beses... :) Invest ako ng emotions ko sa aking mga naging kaibigan... sobrang stick together... pero in the end after how many years kaming magkasama, we both choose different path and we seperate... Nagkaroon na siya ng girlfriend ako naman focus sa work and no time to talk to each other...

Same with my other friend... sabi ko noon wala na akong bestfriend... pero dumating yung time na nagkaroon ulit ako ng bestfriend... pero after many years naghiwalay din kami... Same thing different PRIORITIES in life kaya kami naghiwalay...

Noon, nasasaktan ako kasi I gave my whole emotions... Nangangarap ako dati na ang magkaibigan ay pwedeng stick together... Pero nagkamali pala ako, ang tunay na magkaibigan ay yung dalawang tao na magkakilala na ng mahabang panahon, na kahit hindi sila nagkikita or naguusap pero after so many years at nagkita ulit sila tapos magkukuwentuhan sila about their past at sasariwain ang mga bagay-bagay na nangyari sa kanila, siguro yun ang tunay na mag-bestfriend... Hindi ko sinasabi na don't invest your emotions to your friend/s but rather save something for yourself para pagdumating ang time na kailangan na ninyong maghiwalay at least hindi masyadong masakit... Having close friend is like having a boyfriend or girlfriend, masakit pag dumating ang time na kailangang mag-move-on ang isa sa inyo... parang nabalian ka ng pakpak...

If you want to invest your emotions siguro mas okay na sa taong magiging kabiyak mo habang buhay... :) at least yun stick forever kayo... :)

Teka bakit ito ba ang topic ko??? Does it mean mag-aasawa na talaga ako at hindi na ako magiging matandang binata??? wwwwhhaaaaa... Ano kayang hitsura ko pag-ikinasal ako??? siguro ang kintab kintab na ng ulo ko... hahaha... :) Pero I keep praying pa din kung ano bang vocation ang nais ng Diyos para sa akin... :) Sabi nga ng isang brother ko: Everyday is a vocation given by God... Nourish it and be fruitful on it... :)

ENJOY YOUR VOCATION!!!

Mga Komento

Sinabi ni Hindi-nagpakilala…
hay naku kuya mukha ngang gusto mo na mag-asawa?hmmmm...
anyway,tama ka dun,wag ibuhos lahat ng emotions mo sa isang tao..at..take note kahit pa sa magiging kabiyak mo..kailangan mo paring magtira ng para sa sarili mo,maniwala ka..bout sa friendship lam mo naranasan kong magkahiwalay kami ng landas ng close friend ko..malalim narin ang pinagsamahan namin,until dumating ang tym na kailangan namin magseperate ways coz of my priorities,hanggang sa nagtagpo ulit ang path namin at sya naman ang kailangang umalis...
nakakalungkot kasi pareho namin namimiss ang mga tym na magkasama kami..pero may constant communication parin naman at salamat sa sms heheheh..pagkalipas ng taon,naghahanap na sya ng work kasi graduate na ako,o di ba inantay lang nya ako makatapos heheh..sabay kami nag-apply,at yung inaplayan namin nung una isa lang daw ang kukunin nilang girl..eh,nagkataong dalawa lang kami ang nag-apply na girl,kaya napag-usapan namin na di namin tatangapin ang work kung di kami parehas matatanggap..kaya naghanap nalang kami ng iba..sa awa ni Papa God natanggap kami pareho sa pangalawang company na pinag-aplayan namin,kaya ngayon eto magkasama na naman kami..kailangan kasi package kaming dalawa...ehheheh..actually daig pa namin ang mag-asawa kasi alam namin lahat ng sensitibong sekreto ng isa't-isa...at ngayon balak namin magkalapit lang ang aming bahay...sana matupad para di magastos sa pamasahe pag nagkita kamimg dalawa...at sana di kami magkalayo forever....
Sinabi ni ReN!e
hi cassy... kainggit kyo ng bestfriend mo... :) I'm so proud of you... sana may friendster din akong katulad ninyo... hehehe.. :)

I pray for both of you... :)

Mga sikat na post sa blog na ito

Burol 101

EULOGY - Ang huling paalam sa Tatay.

Pamahiin