Connected or Disconnected

Habang binabagtas ang kahabaan ng Red Line kung saan ako lulan ng isang tren, waglit akong natigilan sa aking iphone na wala akong ginawa kundi kalikutin at paglaruan. Pinagmamasdan ko ang mga kapwa ko pasaherong pawang abala din sa pagkalikot ng kanilang mga gadgets; may nakangiti habang may binabasa sa kanyang telepono naisip ko baka boyfriend niyang nag-text na nagpasaya ng kanyang araw, may tila naiiyak naman habang nakatingin lang sa screen ng kanyang ipad; siguro nanunuod ng korean novela, may sobrang likot na lalaki habang parang nagdi-drive ngunit wala namang sasakyan; siguro naglalaro ang mokong, at mayroon namang isang galaw ng galaw ang ulo na tila merong sariling mundo habang nakikinig sa kanyang mp3 player. Habang pinagmamasdan ko sila bigla akong natigilan at napaisip.

Noong aking kabataan, hindi pa uso ang cellphone pero napansin kong hindi masyadong late ang mga tao sa kanilang usapan. Halimbawa,dati kung lalabas kami ng aking mga kaibigan sasabihin lang namin ang oras at kung saan magkikita at tiyak darating sila sa tagpuan. Ngunit ngayon, kung kailan mas madaling makipagcommunicate sa pamamagitan ng sms mas napapansin kong mas maraming na-lalate sa kanilang tagpuan.

Dati-rati paglumalabas kami at kumakain kasama ng mga kaibigan, inaabot kami ng magdaling araw ng walang patid na kwentuhan at tanging kwentuhan lang ang ginagawa namin. Ngunit ngayon, parang magkakasama kayo ng iyong kaibigan pero bawat isa kanya kanyang pindot ng kani-kanilang cellphone. Hindi ko lubos maisip kung ako ba ang gusto nilang kasama o baka naman may hinihintay pa silang darating.

Naexperience nyo bang magkapenpal? Naalala ko bigla noong ako'y nasa Elementarya pa lamang ako at ka-penpal ko yung mga nsa kalapit na school. Nakakatuwang isipin na araw-araw dati nagsusulatan kami at hindi ko alam pero nakapupuno ko ng kwento ang isang buong papel at ipapadala ko sa kanila ang sulat at pagbalik ng kanilang sagot excited akong sagutin ito. Pero ngayon, kung kailan na tila isang pindot mo na lang sa iyong mga daliri ang pagpapadala ng liham minsan hindi pa natin magawa.

Ilan lang sa mga nabanggit ko ang aking napansin sa kasalukuyang panahon; minsan iniisip ko the more we are connected to everyone the more we became disconnected. Ironic pero pagmasdan nyo ang inyong paligid sa ngayon; parang we are creating our own world and we don't have time to create a world together with people around us.

Life is so short; try to disconnect with your own world and connect with the people around you.

#tgif

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Burol 101

Naranasan nyo na bang umattend ng burol sa probinsya? Ay neng kung hindi mo pa na-try I'm telling you gu-gustuhin mo na lang sumama sa sa naka-burol sa dami ng mga bawal.  Noong nakaburol si tatay dito ko nalaman na ang aking kaalaman tungkol sa burol ay WALA!!! as in ZERO!!! BOKYA!! BETLOG!!! Kaya samahan ninyo akong balikan ang BUROL 101 experience ko sa probinsya. Ang mga pamahiin na talagang hindi ko maisip kung bakit! hahaha! 1.) Bawal mauntog ang patay na nasa kabaog. - For example: Galing punerarya ang patay matapos embalsamo at bihisan, tapos ilalagay na sa bahay para sa burol...habang inaayos biglang maba-bump somewhere ang kabaog ng patay. it's a NO NO Policy. Ay jusme, hindi ko maisip kung bakit bawal. Bakit sensitive ang patay? Maselan at baka mabukulan? Me ganun? Kung kailan natigok saka naguumarte? paki explain! 2.) Bawal kumain ng pagkain na gumagapang. - For example: kalabasa, sitaw and alike. Ay! namatayan na nga choosy pa sa pagkain? Kalo...
Magbasa nang higit pa

EULOGY - Ang huling paalam sa Tatay.

Magandang gabi po sa inyong lahat. Sa mga hindi po nakakakilala sa akin, ako po yung bunsong anak ng tatay na lalaki na nakatira sa Singapore. Sa totoo lamang po, mahirap magsalita sa harapan sa mga oras na ito, siguro marahil ganun po talaga pagdumating ang panahon na naiwan tayo ng mga taong mahalaga sa atin. Nawawalan tayo ng mga sasabihin. Pero ganun pa man, pipilitin kong magbigay ng huling salita para sa tatay mula sa amin ng mga inay, ate vangie, ate ellen, ate pilar at ate irene… kasama ang aming mga asawa at mga anak na maiiwan ng tatay. Dahil mahilig akong gumawa ng mga kwentong buhay sa facebook… siguro magandang gumawa din ako ng kwento para sa tatay. Bibigyan ko ito ng pamagat na: Si Pareng Talino sa mga mata ni Erniebol. Kapag niloloko ko ang tatay at ang inay tawag ko sa kanila ay Pareng Talino at Kumareng Esing at dahil kinalakhan ko din na tawag sa akin ng mga tao dito ay ERNIE kya Ernibol na sabi ng nanay ay Ernibol Pito ang bulbol. hahaha! Title: Si Pareng T...
Magbasa nang higit pa

Pamahiin

Title:Pamahiin Tayong mga Pinoy ang dami-dami nating mga pamahiin na talaga namang mapapaisip ka minsan kung tama ba ito o mali.  Jusme lumaki kmi sa bukid at talaga naman ang mga pamihiin pwede mo ng i-compile at gawing isang libro ng mga hokus-pokus sa sobrang dami.. Alam mo yung mga libro ng mga mangkukulam... parang ganun... pwede mo ng ilagay sa libro sa sobrang dami. Kulang na lang pagumutot ka talagang dapat mayroon na proper timing baka malas ayon sa pamahiin. kaloka!!! hahaha... Pero aminin man natin o hindi ang mga pamahiniin ay isa sa mga naghulma (mold) sa ating pagka-Pilipino. Halina't himay-himayin natin ang ilan sa mga pamahiniin na ating kinalakihan... 1.) Iwasan ng babaeng buntis na umupo sa pintuan o hagdanan dahil mahihirapan daw ito kapag manganganak. Komento: Jusme eh kung di ka talaga naglalakad-lakad at paupo-upo ka lang sa hagdaanan eh talaga namang mahihirapan kang manganak... kaloka!!! galaw-galaw neng!!! wag kang tamad ha! yan ba ang itutur...
Magbasa nang higit pa